100% Belgisch: de Agribex Tripel

Als men het café van minibrouwerij Den Triest binnenstapt merk je meteen een warme sfeer op. Het interieur van een café ‘in de goeie ouwe tijd’, met tal van bierbordjes tegen de muur, inclusief stoof. Marc Struyf, de eigenaar van de brouwerij, runt de zaak alleen. Hij zat niet altijd in de biersector.

“Ik ben gestart uit passie. Die is ontstaan uit het verzamelen en proeven van bieren. In de jaren ‘70 reisde ik vaak doordat ik in het theater zat. Toen dronk je bieren die je niet kende, want toen was er nog geen massaproductie. Ik hield lijsten bij van wat ik gedronken gehad en leerde brouwers kennen. 16 jaar zat ik in het theater, daarna werkte ik nog ettelijke jaren bij VRT en VTM. Pas in 2009 heb ik mijn bedrijf opgestart, op de grond van een boerderij. Het kuiskot werd de brouwerij en de hooizolder het café.”

Marc Struyf werkt nog geregeld samen met Guy Robijns, groenteboer die gestopt is maar nog wel tarwe en mais teelt; hij werkt mee aan de opstart aan het begin van het seizoen, het onderhoud en op het einde zorgt hij voor de pluk van de hop.

Bier op maat

Het speciale aan minibrouwerij Den Triest is dat de bieren ‘op maat gemaakt worden’ naar de wensen van de klant. 90 % van zijn klanten kiezen voor een bier op maat. De andere 10 % bieren die Marc Struyf brouwt zijn zes klassiekers: kriek, blond, tripel, champagnebier, saison, ... Wil je echter een eigen bier, dan is er echter een wachttijd van twee maand.

Naast zijn minibrouwerij staat Marc ook niet stil. Hij loopt projecten op verschillende plaatsen in België: Sint-Martens-Bodegem, Aalst,... de hop die daar wordt geteeld komt uiteindelijk bij Marc Struyf terecht. Ook loopt hij nog projecten in Spanje en Italië. Zo probeert hij in Malaga met een lokale brouwer de Belgische bieren op punt te zetten, met enkel Belgische ingrediënten. Binnen Palm is hij één van de gidsen: hij doet er onder andere de hopbegeleiding.

Dat zijn bier een succes is, is te merken aan de talrijke prijzen die brouwerij Den Triest binnenhaalde. Bij zijn eerste grote prijs tijdens het BAB Bierfestival Brugge versloeg hij zelfs het immer bekende bier Westvleteren.

Eigen hopveld

Zelf bezit Marc Struyf al zes jaar een eigen hopveld van 1 ha, wat vrij apart is want slechts drie brouwerijen in België hebben hun eigen hopveld. Marc kon zijn expertise opdoen op beurzen in België, maar hij trok ook naar Amerika waar hij verschillende bierevenementen kon meemaken, zoals het Fresh Hop Festival. Hier kon hij ruiken, proeven en leren hoe hij het beste hop teelt. De hopsoorten die in Amerika werden gekweekt nam hij ook mee naar België. Marc’s hopperceel is nu ideaal voor het hopproject van Vlaams-Brabant: “Vlaams Brabant probeert boeren terug hop te laten zetten. Voor de hoppluk op zijn veld is zeker 1.000 man op afgekomen. Zij plukken de hop met de hand. Net als in de jaren ‘60.”

Dit jaar was een zeer goed jaar geweest voor de hopteelt, met een enorme opbrengst zowel voor Marc zijn percelen als voor de percelen in Poperinge. “Het is een zeer warm jaar geweest, en ik heb geluk gehad dat ik kon beregenen. Ik moest het uitdelen om niet weg te gooien. Volgend jaar zal ik waarschijnlijk na de oogst het overschot laten drogen.”

Hopteelt in België

“Waarom heeft België het beste bier? Omdat we de beste hop hebben”, verklaart Marc. Het is zelfs zo dat in 1682 België de hop in Amerika heeft geïntroduceerd. Op die moment groeide het enkel in Vlaanderen. Nu staat er in Amerika zo’n 1.500 ha hop, terwijl het Belgisch areaal hop slechts 190 ha bedraagt. Toch heeft België nog steeds de belangrijkste hopregio van Europa, namelijk de streek Asse - Aalst - Affligem.

De hop begint te groeien begin mei tot in juni-half juli, afhankelijk van het weer. Na een rustperiode komen midden augustus de eerste bellen. Half september worden de hopbellen geoogst, afhankelijk van de hoeveelheid lupiline in de bloem. Qua ziekten en plagen moet er gelet worden op witziekte en rode spin. Aangezien geteeld wordt met de vrouwelijke planten, mogen er geen mannelijke wilde hopplanten in de buurt zijn die de bloemen kunnen bevruchten. De vruchten van de zaden bevatten immers oliën die de schuimkraag van het bier teniet kunnen doen.

“Dat er projecten zijn om boeren weer meer hop te doen telen, vind ik een mooi initiatief, maar er zijn toch enkele addertjes onder het gras. Zo is er het probleem met verwerking, want er zijn niet genoeg verwerkingsmachines in Vlaams-Brabant om uit te breiden in hopcapaciteit. Er is onder andere nood aan een transporteerbare hopplukmachine. Die worden slechts drie weken in het jaar gebruikt en zijn zo oud dat ze ieder jaar hersteld moeten worden voor gebruik. Ook als je de hopbel (de bloemen van de hop) wil laten vriesdrogen om er pellets van te maken is het moeilijk, want er zijn slechts twee pelletmachines in België. ”

Belgische topingrediënten

Voor zijn bier kiest Marc om te werken met 100% Belgische ingrediënten. Al wat voor zijn bier nodig is, zijn water, hop, gerst en/of tarwe (waarvan de gekiemde gerst of mout wordt gemaakt) en gist. “De knowhow in mouterij in België is zeer goed. Op wereldvlak kan je zeggen dat we in België topmouterijen hebben. Alle mout halen we van mouterij Dingemans in Stabroek. Onze gist komt van het hoofdgistingsbedrijf Brugman in Gent, wat ook Belgische gist is.”

De hop die gebruikt wordt is puur Belgische hop. Zo wordt in Poperinge bitterhop Target en dubbeldoelhop Challenger gekweekt. Zelf kweekt Marc Target en Cascade, waarvan hij de verse groene hopbellen gebruikt om zijn bier te maken. Dit proces wordt green hopping genoemd. Verder maakt hij bier van gedroogde hop, die hij wel eens aankoopt van brouwerijen. Zo staat hij ook in contact met drie landbouwers in Poperinge, die hem voorzien van korrelhop (hop in pellets). Gedroogde hop koopt hij ook aan uit andere landen. In totaal heeft de minibrouwerij 23 hopsoorten liggen uit verschillende landen, waaruit de klant kan kiezen. Verder hebben de klanten nog de keuze uit 12 verschillende mouten, die de kleur en smaak mee bepalen.

Bier, zo gebrouwen

Bier wordt overal hetzelfde gebrouwen, maar de duur van het proces verschilt wel. Eerst wordt het gerst omgezet in suikerwater. Dan wordt het gist erbij gedaan, waarna de fermentatietijd tussen de drie en 11 dagen kan duren. Na de fermentatie gebeurt de lagering tussen -1°C en 1°C. Het plat bier dat zo ontstaat wordt op de fles gezet, waarna een tweede fermentatie gebeurt. Die nagisting duurt ook zo’n 10 dagen. “In totaal doe ik er zes weken nodig om een bier te brouwen. Per dag krijg ik zo een batch van 400 liter.” We horen dat zijn bier met veel tijd en liefde is gemaakt. En wat kan je anders doen... dan hierop te klinken?

M.V.