Edito: Ook een eendagshaantje heeft zijn waarde
Pasen is onlosmakelijk verbonden met eitjes. Paaseitjes rapen is in onze contreien dan ook een heerlijke traditie. Dierenrechtenorganisatie GAIA maakt in deze vredige paasperiode echter misbruik van de beperkte kennis van de burgers over hoe eieren op hun bord terechtkomen.
Het sympathieke haantje Henry steelt immers al enkele weken de show in een tv-campagne van de organisatie. Het vertederende diertje lijkt recht uit een leuke tekenfilm te komen. De bijbehorende boodschap dat hij weldra op een gruwelijke manier om het leven wordt gebracht, slaat bij de onwetende kijkers ongetwijfeld in als een bom. Leg immers ‘verhakselen’ maar eens uit aan kleine kinderen...
Met deze campagne wil de organisatie supermarktketens aanzetten om te stoppen met de verkoop van eieren waarbij de haantjes op deze manier worden gedood. Dat deze techniek al meer dan 10 jaar niet meer wordt toegepast door onze legkippensector komt echter niet ter sprake. Dit verbod is trouwens ook opgenomen in het lastenboek Belplume, waaraan de pluimveehouders moeten voldoen. Sectororganisatie Landsbond Pluimvee is dan ook terecht verbolgen en noemt deze campagne agribashing.
De discussie over het afdoden van eendagshaantjes loopt trouwens al een hele tijd, en niet alleen in ons land. Hier worden de eendagshaantjes met CO2 vergast. Haantjes zijn immers nutteloos in de eierketen. De afgedode diertjes vormen echter wel een belangrijke nevenstroom als voedsel voor roofdieren en reptielen die in gevangenschap leven, zoals bijvoorbeeld in de zoo. Als die voedingsstroom stopt, moeten hiervoor meer ratten en muizen gekweekt én ook gedood worden. Die boodschap past weliswaar niet in het kraam van de dierenrechtenorganisatie.
De haantjes zomaar afmesten als braadkippen is trouwens ook geen goed idee, haalt de Landsbond Pluimvee terecht aan. De genetica van deze legkippen is immers helemaal niet geschikt voor een efficiënte vleesproductie. De huidige, zeer gunstige ecologische voetafdruk zou er onaanvaardbaar door stijgen.
Naast deze aspecten moeten we ook kijken naar het kostenplaatje. Een volledig verbod op het afdoden van eendagshaantjes of het wegvallen van de inkomsten van het huidige bijproduct zal de prijs van een ei flink doen toenemen. Dit zal niet alleen zo zijn in het reguliere winkelrek, maar ook voor de verwerkende industrie. En dat leidt ongetwijfeld naar meer import van goedkopere eieren uit landen waar men het minder nauw neemt met dierenwelzijn. Daardoor zullen nog meer eieren in allerlei lekkers gebruikt worden van kippen die gekweekt worden in batterijen, die hier al lang verboden zijn, en waar de eendagshaantjes wél via verhakselen aan hun levenseinde kwamen. Geen consument die dit beseft. Is dat dan een betere keuze?
