Edito: Wolven lijken een blijver te blijven in onze contreien
Al sinds 2018 worden de Lage Landen geconfronteerd met de wolf. Sommigen verdedigen hardnekkig de terugkeer ervan, maar wie van nabij met (de gevolgen van) dit wilde dier geconfronteerd wordt, denkt hier duidelijk anders over.

De aanwezigheid van de wolf blijft sindsdien voor beroering zorgen op het Vlaamse platteland. Volgens de cijfers van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) zouden er dit jaar tot en met 26 augustus 36 al dan niet bevestigde meldingen van wolvenaanvallen zijn in Vlaanderen. Een van de meer recente slachtoffers is een pony in Oudsbergen.
De hartverscheurende beelden van deze 6 jaar oude pony zorgen opnieuw voor een verhit debat tussen de voor- en tegenstanders van de wolf. Voorstanders van de wolf pakken nogal gemakkelijk uit met statements dat het dier hier van oudsher thuishoort en nu dus welkom is. In ons dichtbevolkte gebied, waar sowieso al veel actoren ruimte opeisen, is dit nogal snel geformuleerd. Je zal zelf maar in zo’n risicogebied wonen en (hobby)dieren in de weide hebben staan... Dan zal je ook ongetwijfeld slapeloze nachten ervaren, niet wetende of je dieren de ochtend haalden.
Ook het wolfwerend omheinen van je weiden is sneller gezegd dan gedaan. Veel veehouders en eigenaars van hobbydieren plaatsten trouwens – al dan niet met steun van het Wolf Fencing Team – al dergelijke rasters. Voor weides in een risicozone kan men daarvoor ook subsidies aanvragen. Het is echter niet altijd gemakkelijk om een voldoende wolfwerende raster te installeren. Zo’n raster vergt ook het nodige onderhoud. Je moet onder meer het gras rond het raster kort maaien, want zonder stroom is het voor de wolf opnieuw een open doorgang naar een verse portie vlees.
Intussen heerst vooral in de provincie Limburg grote ongerustheid bij diereneigenaars. Enkele Limburgse gemeentebesturen hopen alvast om in overleg met minister van Omgeving en Landbouw Jo Brouns (cd&v) tot concrete maatregelen te komen om de problematiek in te dijken.
Maar het is duidelijk: de wolf is een blijver in onze contreien. Wolven zijn immers zowel op Europees als Vlaams niveau wettelijk beschermd: ze mogen niet worden gedood, gevangen of gestoord. Het is en blijft dus een uitdaging om onze streek in de toekomst met de wolf te delen.