Compost voor meer opbrengst en bodemleven
Al meer dan 20 jaar worden de gunstige effecten van GFT-compost op de bodem getest. Met zo’n lange proef kunnen er al mooie resultaten worden voorgelegd.
Sinds 1997 wordt op een perceel in Boutersem een compostproef uitgevoerd. Het perceel kent een typische akkerbouwrotatie voor de regio, waarbij wintertarwe, aardappelen, en suikerbieten courant in rotatie staan. Af en toe worden er wortelen of ajuinen tussen geteeld.
Verschillende compostbehandelingen werden er aangelegd. Onderzoekster van de Bodemkundige Dienst Annemie Elsen: “We doen dat al meer dan 20 jaar in verschillende dosissen (0, 15, 30 en 45 ton per hectare), en we doen dat ook in verschillende toedieningsfrequenties: jaarlijks, tweejaarlijks en driejaarlijks. Om de effecten van de compost goed te vergelijken is het belangrijk om de juiste controles toe te voegen, en dus hebben we een positieve controle bijgevoegd - waarbij we alle nutriënten die nodig zijn onder de vorm van minerale bemesting toedienen -, een onbemeste controle en ook een aantal braakcontroles om enkele basismetingen te kunnen doen.”
Jaar na jaar observeerden de onderzoekers alvast dat de onbemeste het veel slechter doet qua opbrengst in vergelijking met de bemeste behandelingen. “We zien ook jaar na jaar dat de compostbehandelingen het een tikkeltje beter doen dan de minerale bemesting, alhoewel dat moeilijk is statistisch aan te tonen”, vertelt Elsen. Dat kan men verklaren door de organische stof in de bodem. “In de mineraal bemeste behandeling is het koolstofgehalte over de 20 jaren constant gebleven door een goede rotatie en input van voldoende oogstresten. Maar we zien ook dat in de GFT-behandelingen waar jaarlijks 15 ton werd toegediend, er een stijging is van 1% naar 1,5%. Waar er jaarlijks 45 ton wordt toegediend, was dat de hoeveelheid organische stof op 20 jaar tijd verdubbeld.
En die verhoging organische stof in de bodem, merkte men ook in het bodemleven. Bij compost bemeste plots zijn er in vergelijking met de minerale bemesting altijd meer regenwormen aanwezig.
Bij de compostbehandelingen bemerkte men ook een grotere diversiteit aan bodemschimmels. Maar dat ging niet op voor alles: de onbemeste behandeling telde de meeste myccorhizaschimmels. Dit valt te verklaren doordat deze schimmels in symbiose gaan met gewassen waar er een tekort is aan voedingsstoffen. Ook interessant is dat in de compost bemeste behandeling een aantal schimmels gevonden werden die gekend zijn voor biocontroleactiviteit, zoals P.chlamydosporia, een schimmel die ingezet wordt voor de biocontrole van wortelknobbelaaltjes. De hogere organische stof maakt de bodem dus weerbaarder.
Samen met Aphea.Bio was het ten slotte mogelijk om naar de bacteriegemeenschap te kijken in de bulk grond, de rhizosfeer en in de wortels. Ook hier vond men overal meer bacteriële diversiteit waar er organische stof werd toegevoerd.
