Landbouwschool Geel op reis

naar Frankrijk

De eerste halte was een bezoek aan Dirk Verswijfelt en zijn gezin in Metz waar de ontvangst zeer hartelijk was. Dirk, An en hun 2 kinderen, zijn afkomstig uit Gierle waar ze 17 jaar een landbouwbedrijf hebben uitgebaat. 10 jaar geleden emigreerden ze naar Frankrijk. Ze kochten er een melkveebedrijf met 90 koeien. Niet enkel de melkproductie van zo’n 4.000 l was laag, maar ook de bedrijfsgebouwen waren sterk verouderd. Vandaag melken ze 130 koeien, op 2 uur, in een 2*12 zij aan zij-melkstal (rapid exit), met een gemiddelde productie van 8.000 liter en een totaal melkquotum van 1 miljoen liter.

Landbouwers rijden mee

Vandaag de dag krijgen de koeien een rantsoen bestaande uit 24 kg gras, 14 kg maïs, 4 kg maïsgluten en 1,6 kg eiwitkern en aangevuld met krachtvoer vanuit de KV-automaten. Dirk heeft zo’n 120 ha in gebruik waarvan 37 ha maïs, 15 ha gras en 68 ha tarwe, voornamelijk gelegen op kleigrond met stenen. Het klimaat is in de winter iets strenger dan bij ons en in de zomer iets warmer en droger. De gemiddelde teeltopbrengsten het afgelopen jaar waren 13 ton DS/ha maïs, 7,5 ton DS/ha tarwe, 2,8 ton DS/ha koolzaad en 5 ton DS/ha gerst. Buiten ploegen-maaien-hooien en harken wordt alles door de loonwerker gedaan. De tarweteelt wordt volledig door de loonwerker uitgevoerd. De loonwerker komt voor het oogsten van de teelten ook alleen maar met de oogstmachine. De landbouwers uit de streek komen dan meerijden met hun eigen trekkers en karren. Na het hakselen tanken zowel loonwerker als andere boeren telkens op het bedrijf van de landbouwer waar de oogst plaatsvond.

Parijs

Na dit leerrijke bezoek ging onze trip verder naar Parijs waar we ’s avonds toekwamen. We dropten onze koffers in het hotel en maakten nog een avondwandeling naar de mooi verlichte Notre-Dame kathedraal. Onderweg maakten we ook kennis met het Parijse nachtleven en zagen we vele ratten zonder schroom opduiken. Confronterend was het voor ons ook om daklozen tegen te komen. Zo zagen we hoe een man zijn matras langs een kruispunt neerlegde en zich daarop installeerde. Voorbijgangers vonden dit zeer normaal, maar voor ons was het toch wel schrikken.

‘s Morgens op dag 2 vertrokken we met de bus voor een stadsrondrit in Parijs. Het was een blitsbezoek, maar wel de moeite waard met een bezoek aan de Notre-Dame, het stadhuis, de Eifeltoren en de Arc de Triomphe.

Akkerbouw

Aansluitend zijn we verdere gereden naar het akkerbouwbedrijf van de familie Moonen. Ze wonen al 22 jaar in Frankrijk. Het bedrijf telde toen 280 ha (80 ha aardappelen, 25 ha bieten, 50 ha vlas en daarbij nog wat granen en erwten) en 7 personeelsleden.

Vandaag de dag bewerken ze samen met 9 personeelsleden 615 ha waarvan: 201 ha aardappelen, 40 ha bieten, 70 ha vlas, 53 ha koolzaad, 47 ha gerst, 180 ha tarwe, 3 ha boomgaard, 16 ha weide en 5 ha braak. De gemiddelde oppervlakte per perceel bedraagt 10 ha.

De grondbank beslist

Na aankoop werd de bedrijfszetel erg vernieuwd. Kleine gebouwen afgebroken, en anderen gerenoveerd en het erf werd verhard. Er werd ook een opslagplaats voor aardappelen gebouwd. Drie jaar geleden werd er ook een tweede bedrijf aangekocht. De gemiddelde aankoopprijs van grond is 22.000 euro per ha. In deze streek beslist de grondbank welke koper de vrijgekomen grond mag kopen en tegen welke prijs. Dus de verkoper heeft hier ook geen inspraak in. Verkoop per perceel is er meestal niet. Het is ofwel de hele boerderij of niets.

De gemiddelde opbrengst is 40 ton pootgoed, 100 ton bieten aan 16 % suiker, 10 ton graan, 8 ton vlasvezels met daarbij 800-900 kg zaad. Het klimaat is een zeeklimaat, minder warm en minder koud met meer regen (900 mm neerslag/ m²) en meer wind.

Ploegen met een achtschaar

De plaatselijke loonwerkers hebben geen machines voor de aardappelen, hiervoor zijn ze zelfvoorziend. Voor het bieten rooien schakelen ze wel de hulp in van de loonwerker. En voor de vlasteelt halen ze de nodige machines bij een coöperatie. Ploegen gebeurt met een achtschaar aan een trekker van 180 pk. Maar tegenwoordig wordt er eerder gekozen voor een overtopfrees die de stenen 30 cm onder de grond gaat begraven. De grond is goed bewerkbaar, maar wel slibgevoelig.

Na een zeer interessant bezoek zijn we om 18.00 uur richting Beauvais gereden voor onze tweede overnachting.

Massey Ferguson

Met een vroeg ontbijt achter de kiezen trokken we ditmaal naar de trekkerfabriek van Massey Ferguson. Hier brachten we de ganse dag door met een bezoek aan de productiehallen wat ons een goed inzicht gaf in de mogelijkheden die het merk te bieden heeft. Het viel ons op dat het bedrijf ook erg ambitieus is, want zo kregen we te horen dat ze ernaar streven om door wereldwijde groei binnen 50 jaar het grootste merk ter wereld willen zijn.

Na dit bezoek bracht de bus ons veilig en wel terug naar het vertrouwde Geel waar we omstreeks 10 u ’s avonds moe maar voldaan toekwamen.

An Dierckx