Grâce ter Grachten uit Wulvergem zag dat in haar streek “vele aardappeltelers hun aardappelen aan de straatstenen niet kwijt raken.” Daarop kroop ze in haar pen en goot haar mening in een poëtische beschouwing. Ze deed dit al eerder naar aanleiding van de Rotterdamse ‘Floating Farm’ (editie 27/04/2018).
“Is er hoop voor de aardappelhoop? Waar men gaat langs Heuvellandse wegen komt men aardappelen tegen. Afgeladen, volle schuren, te midden de velden, nieuw gepote aardappelen. Een immense hoop, zonder hoop! Als agrariër moet je ploegen en zwoegen, weten...
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Al abonnee of geregistreerd?
Log in of Activeer uw abonnement
