Witblauwprijskamp vond letterlijk plaats in het water

Traditioneel wordt de prijskamp voor Belgisch witblauwe runderen op de tweede dag van de Beurs van Libramont – op zaterdag dus – bekampt. Dat bleek dit jaar jammer genoeg de slechtste dag van de vierdaagse beurs te zijn.

Weer als spelbreker

Na heel wat zomerse edities van deze mooie prijskamp hadden de weergoden dit jaar wel veel regen voorspeld. Dat het zo’n zondvloed ging worden met heel wat parkeerproblemen en een prijskampterrein dat na 1 uur wedstrijd letterlijk in de modder lag, was nooit gezien. Dieren en begeleiders hadden het soms heel moeilijk om zich te verplaatsen. Ook veel toeschouwers lieten het afweten, toch waren er nog heel wat echte die hards, die gewapend met een paraplu en regenvest de regen en wind trotseerden.

Het organiserende comité had nochtans een extra dimensie aan het programma toegevoegd. De jonge veearts en naar Frankrijk uitgeweken Belgisch witblauwfokker François Pauly becommentarieerde tijdens de reeksen door op professionele en duidelijke manier de kwaliteiten van de gepresenteerde dieren. Het maakte wel dat fokkers-juryleden en toeschouwers een vullend programma kregen, waardoor je ook kon luisteren naar het Belgisch witblauwverhaal. Dat was een echte meerwaarde tijdens deze regendag.

180 dieren

In totaal schreven een 80-tal fokkers – waarvan 8 Vlamingen – 180 dieren in, netjes verdeeld over 23 reeksen.

Er gaven toch om diverse redenen een paar fokkers forfait met hun dieren. Was er een magerdere afvaardiging dan voorgaande jaren vanuit Vlaanderen wegens de IBR-problematiek? Het dient in ieder geval gezegd te worden dat door deze ziekte fokkers afhaken en het risico niet nemen om naar samenkomsten te gaan.

De jury

Na het debacle met de jury op Agribex ging het organiserende stamboek AWE Elevéo ervan uit dat een eenmansjury een oplossing kon bieden voor het probleem van onenigheid. Het kon ervoor zorgen dat er een duidelijke lijn getrokken zou worden in de fokkerijprijskampen. Er werd uiteindelijk gekozen om te werken met 3 effectieve juryleden en 1 reservejurylid.

De moeilijke taak rustte op de schouders van ondervoorzitter Eric Coheur uit het Luikse Fooz, van Marc Baudoin uit Marchovelette (Namen), van Cédric Lefevre uit Seneffe (Henegouwen) en van reservejurylid Daniel Lambert uit Villers-Sainte-Gertrude (Luxemburg).

Eén ding bleek duidelijk: het jureren door een eenmansjury werkt sneller en effectiever.

Vaarzen 12 tot 20 maanden

Serie 2A De mooie en ronde Iphigenie de St-Fontaine, eigendom van de familie Van Belleghem en van Wouter Matthijs uit Spy, domineerde met haar 106 kg duidelijk de serie in de breedte. De als tweede geplaatste Rolls de Bierwa moest duidelijk de duimen leggen, ook al toonde zij zich heel fijn en rond in de achterhand. Een derde plaats ging naar Chanel vh Kruisborre, van Roger en Jan Orinx uit Asse, die breed en mooi oogde in de achterhand, en misschien wel een plaats hoger had verdiend.

Serie 2B Imperatrice d’Embise, van de familie Leleux uit Mainvault, domineerde eveneens aan de andere kant van de ring haar serie met haar gewicht van 585 kg, haar gestalte van 121 cm en haar breedte in de voorhand. De fijn getypeerd Natasha de Biert, van de familie Rabeux-Daxhelet, moest duidelijk tevreden zijn met een tweede plaats. Haar fijnheid in de achterhand kon niet op tegen de breedte van voorgaande. De derde plaats was voor Délicatesse du Courtil Gayot van Philippe Melotte. Dit rastypische dier verdiende zeker deze plaats.

Serie 2C Lacoste de Beauraing ging voluit voor de eerste plaats. Breed en rond in de achterhand, fijn belijnd, correct beenwerk en een brede schouderopleg maakten dat deze vaars van Xavier Baudouin uit Beauraing duidelijk een eerste kandidate was voor het kampioenschap. Op de tweede plaats kwam de hoog opgeschoten Rowling de Bierwa van de familie Pierard uit Maffe. Ze woog wel 100 kg meer, maar vertoonde weinig of geen belijning in de achterhand. Op de derde plaats kwam Gourmande devant Le Hesse van de familie Otjacques uit Anloy. Deze fijn belijnde, maar duidelijk lichtere vaars sloot eigenlijk nauwer aan bij Lacoste dan bij Rowling. Hier zat eigenlijk ook meer in voor Gourmande.

Serie 2D De witte Orientale du Fond de Bois was rond van voor naar achter. Met fijn beenwerk belandde zij onmiddellijk op de eerste plaats. De familie Montfort gaf deze niet meer af. Een dubbelslag kwam er voor dezelfde fokker, met de als tweede geplaatste Octavie du Fonds de Bois, die groter oogde, maar het eigenlijk niet was. De zware Illustrée d’Embise had met haar 618 kg geen verhaal tegen de 2 voorgaande. Een neep achter de schouder zorgde ervoor dat zij niet de rugbelijning evenaarde van de 2 andere in deze serie.

Serie 2E De eerste plaats ging naar de mooie en elegante Fara du Donjon, van de familie Jean-Marc Perin uit Grandhan. Deze vaars was mooi in de achterhand; met goed beenwerk showde zij ook de breedte in de voorhand. De staart lag er goed op: ook duidelijk weer een dier dat verder kon richting kampioenschap. De tweede plaats was voor de Vlaamse Beyoncé vh Kruisborre (655 kg) van de familie Orinx. Zij moest de duimen leggen qua breedte in de achterhand, maar de lichtere Germaine de Thiboumont van de familie Romedenne-Cassart was met haar 513 kg geen bedreiging voor haar.

Vaarzen 20 tot 33 maanden

Serie 3A Hier was het dan wel raak voor de familie Romedenne-Cassart. Glycérine de Thiboumont was duidelijk heel compleet voor haar serie. Van voor naar achter showde ze breedte, finesse en fijnheid in het beenwerk. De zwaardere Choupinette de la Vyle, van de familie Servotte, showde duidelijk reeds capaciteiten als fokkoe. Op de derde plaats kwam alweer een fijn getypeerde Festive de Roupage van de familie Collignon. Zij oogde ronder, maar had toch wel een licht beenwerkprobleem.

Serie 3B De wit-zwarte Rose du Tilleul, van de familie Wautelet uit Ouffet, was mooi in de achterhand, had kurkdroog beenwerk en vertoonde een duidelijke schouderopleg. De minder ronde en minder fijn belijnde Tulipe de Somal van Manu Lamontagne had hier geen verhaal tegen. Op de derde plaats vonden we Suronne van Klaveren Aas terug, in Vlaanderen geboren en mede-eigendom van de familie Gourmet.

Serie 3C De bekende Farandole de Steinbach, van de familie Hubert, gaf met haar 737 kg en 133 cm gestalte haar leiderschap in deze serie op geen enkel moment af. Groot, zwaar, breed en met goed beenwerk zorgde ervoor dat ze de als tweede geplaatste Elia ’t Hof ter Zilverberg duidelijk op een afstand kon houden. De derde plaats werd ingenomen door Faustine de Coloterie van de jonge fokkersfamilie Dozot. Zij drong nog wel aan voor een tweede plaats, door haar breedte in de achterhand, maar moest de fijn belijnde Elia laten voorgaan.

Serie 3D Een mooie, ronde en fijne Madrilène de Biert nam onmiddellijk de eerste plaats in in deze ietwat speciale serie. De tweede plaats was immers voor de magere Ricaneuse de Golenne van de families Gourmet, Guissard & Detal. Zij had duidelijk nog wat meer tijd nodig gehad om haar conditie te optimaliseren voor de prijskamp. De derde plaats ging naar de zeer brede, doch in een iets te rijpe conditie, Uruguayenne du Sart van de familie Baudouin. Indien dit dier iets magerder had gestaan, had ze haar kwaliteiten zeker beter tot uiting kunnen brengen.

Gekalfde vaarzen 32 tot 44 maanden

Serie 4A De mooi ronde, vlot stappende en fijn belijnde Rebondie du Grand Doyer, van de jonge familie Septon uit Durnal, was een maatje te groot voor de als tweede geplaatste Entaille de Rénuamont van de familie Pierlot uit Sainte-Ode. Het gladde terrein en de striemende regen begonnen op dat ogenblik in het nadeel te spelen van heel wat dieren. Op de derde plaats vonden we de Garbo de St-Fontaine van de familie Kinet terug. Zij vertoonde heel wat breedte in de achterhand, maar ondervond toch wel problemen bij het stappen op modderig terrein.

Serie 4B Gazelle de Spy, van de familie Van Belleghem, kwam, zag en overwon onmiddellijk in deze serie. 925 kg zwaar, breed van voor naar achter en in uitermate mooie conditie zette zij Kadia du Coin van Pierre Martens uit Sainte-Ode resoluut op een tweede plaats. Elite de la Mandebras eindigde op de derde plaats, ook al was zij zeer rond. Haar jonge fokker Louis Dubois moest zich tevredenstellen met deze derde plaats.

Serie 4C Alweer een krachtpatster op de eerste plaats: met haar fijne lijnen, 907 kg en 138 cm schofthoogte, was Dompteuse de Roupage duidelijk een kandidate voor het kampioenschap. Ze was eigendom van de families Collignon en Guissard, en straalde enorm veel kracht uit. Ze werd gevolgd door Oprah de Bierwa van de familie Pierard. Dit dier had duidelijk minder gewicht en belijning dan haar voorgangster. Sofia de la Ferme des Croix, van de familie Vanderbecq, moest zich tevredenstellen met een derde plaats, ook al oogde zij breder en ronder.

Koeien 44 maanden en ouder

Serie 5A Libertine du Fond de Bois, van de familie Monfort, ging duidelijk voor het kampioenschap. 926 kg zwaar en in topconditie, rond van voor naar achter, zorgde ze ervoor dat de anderen er alleen maar naar konden kijken en ondergaan. Rapide de Grand Hallet was hoog opgeschoten en vertoonde grover beenwerk dan Libertine, wat haar tweede plaats misschien toch wel te goed bedeeld maakte. De derde plaats, waar meer ingezeten had, was voor Providence vh Kruisborre van Roger Orinx en Guy Perin. Dit dier was duidelijk fijner en zwaarder in de achterhand en met een mooie staartinplanting: zij had eigenlijk wel een tweede plaats verdiend.

Serie 5B Hortensia de Beauloye, van de familie Pestiaux, ging in de modderpoel van de ring onmiddellijk richting eerste plaats. Folie de Centfontaine, van de familie Van Belleghem, had minder last van het modderige terrein, maar moest tevreden zijn met een tweede plaats, ook al was ze fijner bespierd dan Hortensia. De derde plaats ging naar Licorne de la Chevalerie van de familie Piret. Dit dier had zeker een betere plaats verdiend: met massa, goed beenwerk en breedte met een fijne staartinplanting was zij een eerste plaats waardig.

Serie 5C Jacquette de l’Hourchet, het bekende prijskampproduct van de familie Flemal, imponeerde onmiddellijk in deze serie, die met haar wisselende kwaliteit weinig hoogstaands te bieden had. Sournoise du Pachis à la Motte, van de gebroeders Ledoux, vertoonde weinig of geen belijning, maar werd toch tweede geplaatst, omdat de als derde geplaatste Contesse de Beaujeu, van Perin-Goddeeris, volgens de jury beenwerkproblemen vertoonde tijdens de verplaatsing in de modderpoel. Nochtans was Contesse breder in de voorhand, beter in de ruglijn, ronder in de achterhand en vertoonde ze een mooie staartinplanting. Zij had duidelijk een betere plaats verdiend.

Serie 5D Dynastie de Spy, van de familie Van Belleghem, was met haar 1.016 kg duidelijk de betere in deze kleinere serie: rond van voor naar achter dong zij al snel mee naar het kampioenschap. Imago du Fond de Bois van de familie Monfort was in de achterhand geen maat voor Dynastie, ook al was ze diepgebild. De grotere, maar iets vierkantere Aurora de Centfontaine kwam met haar 144 cm en 1.017 kg nog heel hard opzetten, maar vertoonde duidelijk een platter kruis, vandaar haar derde plaats.

Stieren 15 maanden en ouder

Serie 1A Deze serie met ups en downs werd gewonnen door de meest complete stier, Machaon de Warichet, van de familie Mathieux. Filou de Belle Eau werd als tweede geplaatst. Hij vertoonde minder breedte, minder goed beenwerk en was misschien wel te gul toebedeeld in de rangschikking. De derde geplaatste Eros du Coin, van de familie Dewaele-Gourmet, was duidelijk breder in de achterhand, maar kon zich, alweer door de weersomstandigheden, moeilijker verplaatsen.

Serie 1B Merle de Biert, van de familie Rabeux, was duidelijk de betere in zijn serie; een brede schouderopleg en een mooie fijne belijning zorgden ervoor dat deze pikzwarte stier, met zijn 792 kg, de leiding op geen enkel moment afgaf. Charmant de la Vyle, van de familie Servotte, kwam breedte tekort in de voorhand om door te stoten naar plaats 1, ook al oogde hij rond in de achterhand en beschikte hij over rustiek beenwerk. Bénévole de Waleffe van de familie Laruelle uit Faimes was een maat te klein voor de 2 voorgaande, zowel qua gewicht als gestalte.

Serie 1C Deze serie was vrij homogeen, met een mooi trio op kop, waarvan uiteindelijk U2 du Vivier van de familie Ferauge de eerste plaats behaalde. Hij was breed in de rug en de voorhand, met een mooie achterhand. Zo zorgde hij ervoor dat hij Salvator van Klaveren Aas achter zich liet. Deze stier was minder breed in de voorhand en tussen de schouders, ook al toonde hij een fijne belijning en goed beenwerk. Floral de Tohogne van Guy Gaillard, een echte vleesstier, moest tevreden zijn met de derde plaats, omwille van een iets mindere bespiering in de rug, aldus de jury.

Serie 1D Dit was een kleine serie, maar met duidelijk 2 kandidaat-kampioenen. 5049 de Halma van Dambly-Tourneur, haalde het na een tweede rondje stappen van Dragon 1er de Roupage van Xavier Baudouin. 5049 vertoonde een fijne bespiering, een ronde achterhand, goed beenwerk en een goed aangesloten rug, met een gewicht van 1.280 kg en een gestalte van 149 cm. Dragon toonde zich met een zeer brede voorhand en schoft, gevolgd door een uitermate goede rug, met een gewicht van 1.248 kg en 146 cm schofthoogte. Na het tweede rondje stappen strandde Dragon op de tweed plaats. De jonge Ricochet de Cras Avernas van Lallemand-Dantinne was met zijn 1.040 kg te licht om beide andere te kunnen bedreigen.

Vaarzen met kalf

Madrilène de Biert, met haar kalf Olive de Biert, was duidelijk het meest complete duo in deze modderige serie, waarin vooral de jonge dieren het soms moeilijk hadden om zich te verplaatsen. Het moederdier beschikte over meer kwaliteiten dan de andere moederdieren in deze serie. Haar kalf Olive vertoonde bovendien veel gestalte, een ronde achterhand en vlot beenwerk.

Gekalfde vaarzen met kalf

De reekswinnares Gazelle de Spy en haar kalf Majesté de Spy waren beide rond van voor naar achter, wat hen tot de koplopers maakte in deze serie, die heel wat vleeskwaliteit toonde.

Koeien met kalf

Jacquette de l’Hourchet en haar kalf Patricia moesten zich heel hard weren tegen Dynastie en Mirabelle de Spy en de als derde geplaatste Providence vh Kruisborre en haar kalf Diamant. Dit was werkelijk een mooie serie, waarbij heel wat haasje-over gespeeld kon worden naar smaak en goeddunken. Dit was een hele mooie afsluiter van de reeksen, vooraleer overgegaan werd naar de kampioenschappen.

Coup de Coeur

De wedstrijd voor de allerkleinste fokkers kende dit jaar minder deelnemers. Toch showden zij hun 14 kalveren als echte professionals in de prijskampring naast het prijskampterrein. Zij werden door juryleden van dienst, Pol Haufroid uit My en Jacques Demarneffe uit Faimes, geprezen voor hun kennis en inzet. Elke deelnemer kreeg een prijs uit handen van kersvers Waals minister van Landbouw Anne-Catherine Dalcq.

Kampioenschappen

De juryleden jureerden alledrie telkens zonder overleg het kampioenschap. Ze brachten hun stem uit via een omhoog gestoken bord dat gelijktijdig kenbaar werd gemaakt aan het publiek. Bij een ex aequo zou de voorzitter van het Stamboek Didier Petry de kampioen aanwijzen. Dit moest echter niet gebeuren, driemaal was de jury niet unaniem.

Hierna volgen de kampioenen:

Kampioen ‘Jonge Vaarzen’ : Lacoste de Beauraing, van de familie Baudoin uit Beauraing.

Kampioen ‘Gekalfde Vaarzen’ : Gazelle de Spy, van de familie Van Belleghem uit Spy.

Kampioen ‘Vaarzen/Koeien met kalf’ : Madrilene de Biert, van de familie Rabeux-Daxhelet uit Ermeton-sur-Biert.

Kampioen ‘Koeien’: Dynastie de Spy, van de familie Van Belleghem uit Spy.

Kampioen Stieren : 5049 De Halma, van de familie Dambly en Valéri Tourneur uit Halma.

We kunnen terugblikken op een mooi deelnemersveld met een dubbelslag voor de familie Van Belleghem. Ook al was het weer een grote spelbreker, er werd tijd noch moeite gespaard door de organisatie om deze editie te doen slagen. De toeschouwers waren zeker aanwezig, maar moesten geregeld drogere oorden opzoeken. De dieren waren van een hoge kwaliteit, maar konden zich niet altijd optimaal voorstellen door het modderige prijskampterrein. Finaal was er toch wel heel wat sfeer rondom en na de prijskamp.

Afspraak op zaterdag 26 juli 2025 voor de volgende editie.

Carl Heyvaert