Van grassappen tot microalgen
Vlaamse Landbouwers hebben toegang tot een overvloed aan bermgras of lage kwaliteitsgras dat niet kan worden gebruikt voor veevoer. Met die biomassa wordt momenteel niet zo veel gedaan en het wordt meestal als afval behandeld.
Het project Grass2Algae zocht daarom een manier om die biostroom te valoriseren via de mogelijkheden van microalgenkweek op basis van grassappen.
Nieuwe inkomstenbron
Bermmaaisel is een reststroom die in grote hoeveelheden vrijkomt, bij het onderhoud van groenzones en van de randen van landbouwvelden. Voor de valorisatie van maaisel is een eerste raffinagestap nodig om de vloeibare van de vezelfractie te scheiden. Die vloeibare fractie is rijk aan nutriënten en kan door landbouwers gebruikt worden om algen te kweken. In andere woorden, dit kan dus een nieuwe inkomstenbron vormen voor Vlaamse landbouwers.
Plantaardige eiwitten
Daarnaast zien we in het Westerse dieet steeds minder dierlijke eiwitten. Als alternatief importeren we plantaardige eiwitten zoals soja uit Zuid-Amerika, wat nadelig is voor onze eigen landbouw. Algen kunnen een alternatief bieden op die geïmporteerde eiwitten.
Grass2Algae onderzocht daarom de technische en economische haalbaarheid van algenkweek op basis van de hoeveelheid beschikbaar gras op 3 partnerboerderijen. De grasverwerkingsgegevens werden verzameld door het Grassification-project (geleid door Universiteit Gent) en de microalgenteelt-gegevens werden verzameld door Thomas More, AnKo Projects en Universiteit Gent. Via cijfers uit het Grassification-project werd ook bekeken hoe de vezelfractie kan toegepast worden om de economische haalbaarheid van het proces te verbeteren.
Beloftevol
Er komen enkele interessante resultaten uit het onderzoek. Zo werden meerdere algen getest en vooral Chlorella sorokiniana blijkt een zeer beloftevolle micro-alg die met grassap gekweekt kan worden. Bijkomend onderzoek is nodig om aan te tonen dat het eindproduct van deze algenkweek de vereiste kwaliteit haalt, zoals de aanwezigheid van schimmels, gisten en bacteriën in het eindproduct. Opschaling zal ook nodig zijn om het ware potentieel van het grassap te ontdekken!
Van vergisting tot algenkweek
Een landbouwer die alvast enthousiast aan de slag is gegaan met algenkweek is projectleider Kris Heirbaut uit Temse. Hij gebruikt al een tijdje een biovergister om met de mest van zijn eigen koeien de boerderij van stroom te voorzien. Op die manier verlaagde hij al de methaanuitstoot van zijn boerderij.
Kris wil nu nog een stap verder gaan en de CO2 van de biogasinstallatie opvangen om algen mee te kweken. De koolstof is een voedingsbron voor de algen, terwijl de zuurstof terug de lucht in gaat: “Met de steun van VLIF en het Innovatiesteunpunt heeft een Duitse constructeur voor ons een algeninstallatie ontworpen waarmee we tussen de 30 en 36 ton CO2 afvangen en kunnen verwerken tot plantaardige eiwitten voor menselijke consumptie. Daarmee kunnen we de CO2-uitstoot van onze biogasinstallatie al voor de helft verminderen.” Op termijn wil Kris eiwitrepen en gezonde koeken op basis van de algen produceren.
Wat in Temse nu al gebeurt is de toekomst. De landbouw kan door innovatief te zijn zo een belangrijke rol spelen om de klimaatverandering tegen te gaan!
