Stefaan De Baerdemaeker vindt de TN70-zeug een ideale keuze
Varkenshouder Stefaan De Baerdemaeker zette als een van de eersten in Vlaanderen TN70-zeugen in op zijn bedrijf. Sindsdien bleef hij bij die keuze. “Voor mijn bedrijf en de afnemer van onze vleesvarkens is dit een ideale zeug”, stelt hij.
Stefaan De Baerdemaeker nam in 1996, samen met zijn echtgenote, het gesloten varkensbedrijf met 200 zeugen in Evergem over van zijn ouders. “Het jaar nadien hebben we een nieuwe zeugenstal gebouwd en hebben we de stapel uitgebreid naar 250 zeugen. Ik schakelde toen ook om naar de aankoop van Cofok-zeugen.”
Omschakeling naar Topigs
Na de fusies in de fokkerijwereld veranderde de basiszeug op het bedrijf van Stefaan naar de Topigs10-lijn. “Het was onze eerste hybride zeug, een kruising van Nederlands Landras met Fins Landras. Het was een heel lange, magere zeug. Die lengte kwam goed van pas om de vele biggen te zogen. Deze zeugen waren ook melkrijk. Het beenwerk van de Topigs10 was echter niet optimaal, dat was niet haar sterkste punt.”
Vijf jaar later werd de Topigs10 niet meer gefokt in België. De Topigs20 deed haar intrede op het bedrijf van Stefaan. “Het was opnieuw een lange zeug, maar met duidelijk beter pootwerk. Ik werkte graag met deze zeug. De kruising van Topigs20 met Piétrain zorgde voor goed verkoopbare vleesvarkens.”
Hoewel het varkensbedrijf nabij enkele woonwijken ligt, kon Stefaan in 2012 toch nog de zeugenstapel uitbreiden naar 450 zeugen. Stefaan bleef trouw aan de Topigs20-zeug.
De vleesvarkens van Stefaans bedrijf gaan al sinds 2009 steevast naar afnemer Colruyt. “Op vraag van deze afnemer stopten we dus met castreren. Sindsdien gebruiken we Improvac bij de mannelijke slachtvarkens om berengeur in het vlees te vermijden. Ik heb een goed contact met de versnijder van onze slachtvarkens. Hij wees in onze gesprekken wel eens op het probleem van PSE (pale soft exudative)-vlees, dus te bleek en zacht vlees met vochtverlies. Ik bleef dat onthouden, maar wist toen niet goed hoe ik dit kon vermijden.”
Voorloper met TN70
Na de fusie van Topigs met Norsvin werd de nieuwe hybride zeug TN70 op 2 Vlaamse fokbedrijven in de praktijk uitgetest, zo ook bij fokker Koen Goethals in Sint-Laureins. “Via Koen vernam ik al snel de uitstekende resultaten van deze zeug. Ik vroeg of ik deze TN70-zeugen kon uitproberen op mijn bedrijf. Het viel goed meer en zo werd ik een van de eerste afnemers van de TN70-zeugen. Bij die eerste zeugen hadden we echter te kampen met het zogenaamde second litter syndrome. Door conditieverlies tijdens de eerste worp viel de tweede worp van deze zeugen dus tegen.”
Het bleek in die beginfase een onvoldoende bekend probleem bij deze zeugen. “Door een aanpassing van het voederregime in de quarantaineperiode hebben we dit opgelost. De gelten worden hier op een leeftijd van 210 dagen afgeleverd. Tijdens de quarantaineperiode van 5 weken krijgen de jonge zeugen nu ad lib voedering. Ze blijven echter goed geconformeerd, het blijft een magere zeug. In de adaptatiestal wordt de voedering aangepast. Ik geef ze dan ook Regumate om ze te synchroniseren. De gelten worden gedekt op een leeftijd van 260-270 dagen, ze wegen dan 160-170 kg.”
“Voeder is de rode draad door het TN70-verhaal”, vult Johan Goessens aan. “Dit fenomeen was inderdaad een kinderziekte bij de starters met TN70. Je mag de TN70 echter niet remmen, ze moet een voldoende hoog gewicht hebben bij het dekken. Varkenshouders hebben bij ad lib voedering het foutieve gevoel dat de jonge zeugen te vet worden. Dit is zeker niet het geval bij de TN70, je vermijdt bovendien problemen bij de tweede worp.”
Veel biggen met weinig kosten
De TN70-zeug is duidelijk een blijver gebleken op het bedrijf van Stefaan.
“Het is een goede moeder met veel melkproductie en minimum 16 functionele tepels. Met deze zeugen heb je geen nursery nodig, een systeem waar ik sowieso al niet achtersta. Deze zeug kan immers haar eigen biggen grootbrengen. Zo’n 3 uur na de worp check ik of de eerstgeborenen gedronken hebben. Die biggen zonder ik tijdelijk af van hun moeder. Door split suckling toe te passen, krijgen alle biggen de kans om voldoende biest te zogen. Ik verkies trouwens 15-16 mooie levensvatbare biggen per zeug boven 18 biggen waarvan er enkele achterblijven. Dit is wat ze bij TopigsNorsvin mooi balanced breeding noemen.”
Met deze aanpak haalt Stefaan een productiegetal van 34. Hij werkt volgens een vierwekensysteem. “Ik vind het belangrijk dat ik met weinig kosten veel biggen kan spenen”, stelt Stefaan. “Ik heb geen nursery nodig en moet dus ook geen melk aan te kopen. Zo’n systemen vergen trouwens veel extra werk.” Ook dat laatste punt is belangrijk, vermits zijn echtgenote en kinderen buitenshuis werken en enkel kunnen inspringen bij piekmomenten, zoals het spenen.
Tevreden boer en afnemer
Stefaan komt in ons gesprek terug op de eerdere klachten over PSE-vlees van de versnijder. “In overleg met hem schakelde ik over van sperma van Belgische Piétrain naar German Piétrain. Ik koop dit sperma bij TopGen KI- KI Clincke. Met deze genetica behalen we een hogere groei, namelijk ongeveer 800 g groei per dag, tegenover 720 à 730 g bij de Belgische Piétrain. Dankzij de TN70 hadden we al een gunstige voederconversie, maar door de wissel van eindbeer verbeterde dat nog. We zitten zelfs op een voederconversie van minder dan 2 (gecorrigeerd naar 100 kg slachtgewicht). Het vleespercentage ligt op 63%. We leveren dus magere vleesvarkens af, zelfs op een gewicht van 125 kg. Onze afnemer is tevreden. Ik kan dus alleen maar ook tevreden zijn over mijn geneticakeuze!”
