“Zonder vraag mijn eigendom ingekleurd als Nationaal Park”
Landeigenaar Sophie Van Hoeck Lamorinière gaat niet akkoord met masterplan Grenspark. “Zonder vraag mijn eigendom ingekleurd als Nationaal Park. “Hoe kan het dat het Grenspark Kalmthoutse Heide vandaag hun masterplan om een erkenning te krijgen als Nationaal Park voorstelt zonder dat ze daarin de private landeigenaars voldoende hebben gehoord?”, vraagt Sophie Van Hoeck Lamorinière zich af.
“Ik diende in juli 2022 al een bezwaarschrift in, maar kreeg nooit antwoord. Ze kleuren 11ha privédomein van mij in als Nationaal Park, maar dat laat ik niet gebeuren! Als er geen reactie komt, overweeg ik juridische stappen om mijn percelen uit het plan te halen”, klinkt het nog.
François Lamorinière
“In 1872 kocht landschapsschilder François Lamorinière enkele percelen in Putte (Nederland). Die gronden – ondertussen nog 11 ha groot – heb ik jaren later geërfd. Als alleenstaande mama probeer ik mijn tuin als een ‘goede huismoeder’ te beheren en ik waak over elke vierkante centimeter grond rond mijn (t)huis, voor de natuur, de dieren en de planten”, schetst Sophie het begin van haar verhaal.
Formeel bezwaar
“In juli vorig jaar diende ik een formeel bezwaarschrift in tegen de plannen van Grenspark Kalmthoutse Heide om zich kandidaat te stellen als Nationaal Park. Ondanks dat ik mijn brief aangetekend bezorgde aan de coördinator van het Grenspark en aan de bijzondere commissie die de kandidatuur voorbereidt, kwam er nooit reactie. De vele private landeigenaars hebben samen duizenden hectaren in handen, maar zij krijgen niet de kans om hun mening te geven. Laat staan dat er al iemand formeel akkoord heeft gegeven om gronden in te kleuren als Nationaal Park. Dat gaat sowieso een negatieve impact hebben op deze eigendommen. Daarom steek ik vandaag mijn nek uit. Om te vermijden dat vragen en bezwaren van andere landeigenaren ook in de doofpot belanden”, klinkt Sophie strijdvaardig.
Toeristen in tuin
“Mijn tuin is niet opengesteld voor het grote publiek. De inkleuring van deze percelen als Grenspark zorgt al vele jaren voor ongevraagde bezoekers. Fietsers en wandelaars negeren of vandaliseren zelfs omheiningen en signalisatie. Een Nationaal Park trekt nog meer recreanten en toeristen aan. Iedereen met een hart voor natuur weet dat drukte geen meerwaarde biedt aan biodiversiteit en de natuur. Een kandidatuur als Nationaal Park draait alleen om geld, subsidies en belastinggeld. Jammer genoeg niet om de natuur”, zegt Sophie.
Mijn percelen uit plan
“Wij zien een Nationaal Park niet als een meerwaarde, maar als een risico. Verschillende instanties in Nederland bevestigden al dat je als private eigenaar een ‘uitstap’ kan aanvragen. Wij willen niet dat ze – en al zeker niet ongevraagd – onze gronden inkleuren om aan de vereiste hectaren te komen voor een erkenning als Nationaal Park. Als ze geen gehoor geven aan mijn bezwaren, overweeg ik juridische stappen om mijn terrein uit het masterplan te schrappen”, besluit Sophie Van Hoeck Lamorinière.
