Edito: Verhoed ons van een nieuw kibbelkabinet aub!
Zo’n 16 weken na de verkiezingen verscheen er witte rook op het Brusselse Martelarenplein. Het Vlaamse regeerakkoord is echter door menig land- en tuinbouwer niet echt op gejuich onthaald. Dat Jo Brouns (cd&v) de ministerposten Landbouw én Omgeving binnenhaalde, is wél het best mogelijke scenario, maar de klok zomaar terugdraaien kan ook hij niet…
Minister Brouns zal zich, met zijn 2 petjes op, in veel bochten moeten wringen om tegenstellingen – al dan niet uit het verleden – toch te verzoenen. Sowieso zullen de 2 andere coalitiepartners – die veel minder landbouw-minded zijn – over zijn schouder meekijken om te checken of hij het gezamenlijke regeerakkoord wel nakomt. De Vlaamse regering is slechts een klein ‘clubje’ waarin ook de oud-minister van Omgeving mee aan tafel blijft zitten. Zuhal Demir (N-VA) zal haar felbevochten strijdpunten van de voorbije jaren niet zomaar opzij laten zetten. Met een meerderheid aan ministers met N-VA-signatuur rondom de tafel en een N-VA-voorzitter voor wie de Antwerpse haven heilig is, zal het voor Brouns dus zeker niet evident worden om de tanker opnieuw te keren.
Het is bijvoorbeeld wel een goede zaak dat men inzake stikstof van een depositiemodel naar een emissiemodel wil overschakelen. Onze noorderburen doen dat ook, maar zij ambiëren een snelle omslag. In Vlaanderen mikt men pas op… 2031. Door beslissingen uit de voorbije legislatuur – onder meer de uitzichtloze vergunningsproblematiek en afgeroomde nutriëntenrechten – zullen echter heel wat boeren tegen dan al zijn afgehaakt. Bovendien zullen vele jonge boeren in spe hun kar gekeerd hebben om andere toekomstplannen te realiseren.
Ook over het beleid inzake landbouwgrond is het geen echt ‘hoeraverhaal’. Landbouwers krijgen een soort voorkooprecht, maar dat geldt slechts in bepaalde gebieden. Boeren zijn vooral op zoek naar aantrekkelijke pachtgrond. Grond (moeten) aankopen maakt de bedrijfsvoering en de boerenbedrijven als geheel alleen maar duurder. Het is dus de vraag of dit voorstel opgewassen is tegen de grondhonger van kapitaalkrachtige natuurverenigingen en overheden.
We hebben wel veel respect voor de ambitie die nu uitgaat van dat nieuwe ministerie van Landbouw en Omgeving. Daarom kijken we met hoop en verwachting uit naar het traject van de Vlaamse regering Diependaele I, zowel inzake landbouw en omgeving als als ploeg. Een nieuw kibbelkabinet zien we immers liever niet opnieuw.
