Vriendschap is soms vluchtig
Minister Schauvliege was vanzelfsprekend niet blij met de krimp in het landbouwbudget (GLB) die de Europese Commissie voorstelde. Die evidente open deur trapte ze in in de commissie Landbouw van het Vlaams parlement (zie p. 4).
Ze wees erop dat de voorgestelde daling van 5 % nog geen rekening houdt met de inflatie. Wanneer daarmee rekening wordt gehouden, bedraagt de daling 16 %. Het lijkt weinig waarschijnlijk dat die daling kan opgevangen worden door het enkel steunen van ‘echte’ boeren.
Ook in andere Europese landen reageren boerenverenigingen en landbouwministers negatief op de voorgestelde krimp. Het lijkt dus op het eerste zicht goed doenbaar te zijn om vrienden te vinden in het ofwel behouden van de middelen ofwel het terugschroeven van de (vergroenings)ambities.
Helaas is het zo dat bij krimpende middelen de onderlinge verstandhouding vaak het eerste slachtoffer is. Minister Schauvliege viel N-VA-parlementslid Joosen bij in haar standpunt tégen de overdracht van budget van de ene lidstaat naar de andere. Gezien de grote verschillen in investeringssteun tussen lidstaten is dat misschien terecht. Maar in andere landen wordt evenzeer eerst naar de eigen rekening gekeken.
Zelfs binnen lidstaat België en Vlaanderen is een goede onderlinge verstandhouding geen onwrikbaar gegeven. Bekend is dat Vlaanderen anders kijkt tegen vergroening en intensivering dan Wallonië, maar ook op Vlaams niveau is het pleiten voor een sterk Europees Landbouwbeleid met voldoende middelen geen vanzelfsprekendheid, met een N-VA die recent opvallend EU-kritisch uit de hoek komt.
Minister Schauvliege bedankte Joosen “voor haar zorg en steun voor bijkomende Europese middelen.” Hoe oprecht die steun en dank is, zou wel eens snel gewogen kunnen worden. Een groot deel van de invulling van het GLB wordt in de tweede helft van 2019 beslist. Dat is na de Vlaamse verkiezingen. Wie durft nu al voorspellen hoe (niet) blij de Vlaamse coalitie dan zal zijn met de krimp? IDC
