Ferme du Gala: eieren voor winkels in de buurt

Welzijn, behoud van het milieu, biodiversiteit, kwaliteit en gezondheidsstatuut, stimulatie van landbouwgebieden, biologische productie: het zijn enkele vereisten van de Europese consumenten. Dit zijn volgens Carlos Terraz, Spaanse voorzitter van de ERPA, de vereniging die producentenorganisaties van pluimvee op het platteland en en kwekers van pluimvee op het platteland uit België, Spanje, Hongarije, Italië, Tsjechische Republiek en Roemenië bij elkaar brengt, de eigenschappen die pluimvee op het land kenmerken.

Voor hem vormt de pluimveehouderij een echte rijkdom voor de landelijke gebieden, en lost ze de verwachtingen van de Europese burgers in. Ze biedt verscheidenheid aan gezinsboerderijen en draagt bij tot hun economische levensvatbaarheid. De bedrijven die deze tak uitoefenen, zijn bijna allemaal gericht op een differentiatie in kwaliteit, die zorgt voor een meerwaarde voor het product en de hele keten en die ook een correcte uitbetaling van de hele keten garandeert. “Het platteland wordt op een duurzame manier door de landelijke pluimveehouderij gestimuleerd en biedt jongeren de mogelijkheid om zich met een klein kapitaal te vestigen, terwijl ze de natuurlijke hulpbronnen respecteren. De producties in de landelijke pluimveehouderij zijn heel gevarieerd, met veel gevogelte en veel rassen, en zeer gevarieerde pluimveehouders en productieketens”, stelt hij.

Voorrang aan kleine winkels

Door de bevoorrechte situatie in Brabant en de rand van Brussel is de eerste distributieketen die door Ignace De Paepe werd uitgekozen, die van de kruidenierszaak en plaatselijke (bio-) winkels. Zijn 5.800 biologische legkippen leggen elke dag 5.000 eieren, waarvan de helft verdeeld wordt door gespecialiseerde kruidenierszaken, groentetelers, bakkers, of via de coöperatie Agricovert of ‘La Ruche qui dit Oui’. De eieren worden ook te koop aangeboden in de winkel op de boerderij Pass’Avant, die beheerd wordt door Isabelle, de echtgenote van Ignace. Deze winkel is gevestigd op de boerderij van de ouders van Ignace in Vieux-Genappe.

De rest van de productie wordt opgekocht door een andere Waalse pluimveehouder, Benoît D’Halluin, die ze verkoopt via zijn eigen distributienetwerk. “Hij wil extra verse eieren presenteren, die op de dag zelf of de avond ervoor gelegd zijn. Daarom geef ik voorrang aan kleine winkels waaraan ik twee tot drie keer per week lever. Ik hoop zo de consumenten ertoe aan te kunnen zetten om terug te komen naar de winkels die rechtstreeks contact hebben met de producenten. Ik heb ook een grotere winstmarge.”

Hij blijft toch heel tevreden over het contact dat hij heeft met d’Halluin: “Deze manier van werken zorgt voor flexibiliteit en we zijn geen concurrenten van elkaar. Door hem kan ik mijn klanten ook voortdurend bevoorraden terwijl de productie stil ligt en eieren verkopen tijdens het laagseizoen zoals in de zomer. Bovendien waren al mijn gesprekken met Benoit en ook met Avibel, het bedrijf dat de kippen levert, een grote steun voor mij toen ik mij hier vestigde”, legt Ignace uit.

Een onverwachte buitenkans

Ignace de Paepe heeft zich inderdaad slechts twee jaar geleden gevestigd op de Ferme du Gala. “De legkippenstal biedt meer mogelijkheden. Ze werd ontwikkeld door een andere pluimveehouder in 2011, maar deze heeft uiteindelijk besloten om het roer om te gooien. Ik heb dan de kans gekregen om de Ferme du Gala en de legkippenstal over te nemen en ik heb er helemaal geen spijt van.”

Het pluimveebedrijf bestaat uit twee groepen van 2900 legkippen. Omwille van gezondheidsredenen, komen de twee groepen op dezelfde dag toe en vormen ze in de realiteit eigenlijk een grote groep. Beide groepen gebruiken hetzelfde luik en de weides waarop elke groep gaat grazen, liggen naast elkaar”. Vooraleer ze toekomen op de Ferme du Gala verblijven de kippen 17 weken bij een pluimveehouder, waar ze ook toegang hebben tot een kippenren buiten. Daarna gaan ze naar de legstal, waar ze eieren beginnen te leggen binnen de week of de twee weken nadat ze daar toekwamen: “Ze leggen eerst kleine eitjes, en daarna leggen ze steeds meer en steeds grotere eieren. De kippen leggen tijdens een periode van 15 maanden. Daarna worden ze weggevoerd en ligt de productie een maand lang stil.

De productie van eieren en graan met elkaar verbinden

De kippen worden met een geautomatiseerd systeem zes keer per dag gevoederd. Ze eten gemiddeld 120g voeder per dag. Het voeder dat verdeeld wordt, wordt gekocht bij de SCAR. “Ik gebruik dezelfde formule tijdens de 15 maanden dat ze eieren leggen. Daarna schakelen sommige veehouders over op een formule die minder eiwitten bevat en meer calcium, maar ik niet. Ik hou geen rekening met de dalende productie van eieren. Integendeel, de kippen krijgen ook oesterschelpjes. Ik heb ook luzernebollen en maïsvlokken gelegd, ze amuseren zich meer met wat ze niet opeten.

Buiten de legkippenstal, bebouwt Ignace ook 4 ha biopercelen. Hier staan onder andere granen op zoals voedertarwe, maïsgranen of triticale. Deze producten worden verkocht aan de SCAR voor de productie van biovoeding voor pluimvee. “Ik weet niet zeker of het mijn graan is dat terug in mijn silo belandt, maar het is beter dan niks. Ik heb al overwogen om zelf mijn graan te verwerken tot voeder, maar daarvoor heb ik nieuwe machines nodig; Alles op zijn tijd. Ik denk wel dat het belangrijk is dat er een verbinding is tussen de productie van eieren en van voeder, anders krijgt men problemen met de bevoorrading”, zegt Ignace.

En het Fipronilschandaal?

Parasieten worden behandeld via water met producten op basis van planten. De behandeling wordt om de drie weken uitgevoerd (in plaats van de gebruikelijke zes) maar gedurende een kortere periode (3 dagen). Ik zeg niet dat we tijdens de zomer geen enkele luis terugvinden of dat, als we een kip opensnijden, we geen enkele luis aantreffen, maar de dreiging blijft onder controle. En wanneer we hem vragen of hij getroffen is geweest door het fipronilschandaal: “Ik hield sinds zes maanden legkippen toen deze uitbrak. In het begin was ik een beetje in paniek, maar uiteindelijk heeft het niet veel gevolgen voor mij gehad. Integendeel, het heeft me zelfs nieuwe klanten opgeleverd, want de consumenten zijn dan naar bio overgeschakeld. De winkels waren echter heel veeleisend en vroegen ons om een bewijs te leveren dat de eieren gezond zijn.”

Een typische werkdag

Gemiddeld is Ignace 4 tot 5 uur per dag bij zijn kippen om de eieren te rapen, de bestellingen voor te bereiden, de gebouwen te onderhouden, enz. De kippen beginnen eieren te leggen vanaf 5u ‘s morgens en krijgen dan een eerste rantsoen. “Het uur waarop ze eieren leggen verandert afhankelijk van hoe oud de kip is. In het begin leggen ze heel vroeg in de dag , daarna is dat een beetje later. Maar wanneer ik de luiken om 10u open, hebben de meeste kippen al eieren gelegd. Het nest bevindt zich in het midden van het gebouw.”

De eieren glijden naar een transportband waartoe de dieren geen toegang meer hebben. Ze kunnen dus zeker niet breken of vuil worden. De eieren worden daarna automatisch gevoerd naar het voorbereidingsluik, waar Ignace ze sorteert en ze verpakt in kratten van 30 stuks. “Wij bieden twee groottes aan, M en L. Wanneer de kippen juist toegekomen zijn, leggen ze kleine eieren, maar toch kan ik deze ook gemakkelijk verkopen. Ik heb weinig gelegde eieren op de vloer en moet weinig sorteren.”

De kippen hebben toegang tot een aangelegde ren van 3 ha. “We hebben er enkele fruitbomen geplant, maar idealiter zouden we bosjes erbij willen planten. In het begin aarzelen de kippen altijd om van het gebouw weg te lopen, maar daarna lopen ze over heel de weide». De jonge pluimveehouder sluit niet uit dat hij de kippenren zou koppelen aan de productie van fruit of iets anders. “Dat zijn ideeën die ik in mijn achterhoofd houd, maar ik doe dit nog niet zo lang, dus ik wacht tot ik dat allemaal wat beter kan inschatten.”

naar DJ