We kunnen toch niet zonder onze boeren?

Boerenbond bood tijdens zijn actie de voorbijgangers aan het Martelarenplein in Leuven een lekker broodje met omelet en spek aan. Rina Cornelissen uit Pellenberg kwam haar steun betuigen: “Ik zag de voorbije week in de media dat jongetje dat smeekte om nog boer te mogen worden (n.v.d.r. tijdens de ABS-vergadering met minister Demir op 13 juni in Merksplas gaf de kleine Rens samen met zijn mama een brief aan de minister). Dat was hartverscheurend! Waar gaat dit toch allemaal naartoe? We kunnen toch niet zonder onze boeren? Jonge landbouwers moeten zoveel investeren en hebben nu geen toekomst meer...” Rina begrijpt het allemaal niet. “Mijn ouders hadden een kleine boerderij. Ik ben blij dat ze dit niet meer hoeven mee te maken.”

Ook Martine Verboomen uit Neerijse houdt, samen met haar man, even halt om een broodje te eten. Ze kennen de problematiek. “Wij leven in ons dorp tussen de landbouwers. Wij hebben onze boeren toch nodig voor onze voeding? Wat als ze er niet meer zijn? Moeten we dan al ons voedsel importeren uit het buitenland? Dat kan toch niet de bedoeling zijn!” Haar man zegt tussendoor: “Demir zou ook eens honger moeten lijden. Wat doet ze toch met onze boeren...”

Melkveehouder Hugo Schrevens (64) zakte ook af naar zijn buurgemeente om de actie te steunen. Zijn bedrijf ligt vlak bij een natuurgebied in Lubbeek. Zijn collega-buurman behoort daardoor sinds enkele maanden tot de 41 rode bedrijven. “Ook ons bedrijf is getroffen door dit stikstofakkoord. Onze vergunnning loopt nog tot 2028. Onze jongste dochter wenst het bedrijf over te nemen, maar alles is nu geblokkeerd. De enige zekerheid vandaag is ... onzekerheid, en de banken willen nu ook niet meer mee in ons verhaal. We zijn de speelbal van de politiek.”

AV