Codex Dierenwelzijn gaat nog voor zomerreces naar Vlaamse regering
Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts wil nog vóór het reces naar de regering gaan met de nieuwe Codex Dierenwelzijn. Daarin zitten heel wat discussies over landbouwdieren (biggen, runderen, kalkoenen...). “Dat zal absoluut geen gemakkelijke discussie zijn”, stelt hij.
Minister Weyts kondigde de komst van de Codex Dierenwelzijn aan op 3 mei in de commissie Dierenwelzijn, in zijn antwoord op een parlementaire vraag van Meyrem Almaci van Groen over het advies van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn over het dierenwelzijn in de intensieve veehouderij.
Voetzoolletsels
Almaci deelde in de commissie de bezorgdheden van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn. “In zijn advies over dierenwelzijn in de intensieve veehouderij vraagt de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn meer aandacht voor de belangen van het dier.
Bijna 100% van de staarten bij varkens wordt nog routinematig gecoupeerd, zonder verdoving, hoewel dit door Europese regelgeving verboden is. Van de levend geboren biggen blijkt dat 15% de speenleeftijd niet haalt. 30% van het Vlaamse melkvee loopt matig of ernstig mank. 78% van de vleeskippen op Vlaamse bedrijven heeft ernstige voetzoolletsels. Bij de kalkoenen gaat het zelfs om 99% van de hennen en 90% van de hanen die last hebben van voetzoolletsels.
Een en ander heeft ook te maken met de kwetsbaarheid van heel jonge dieren, wat in de natuur niet anders is. Dit zijn echter toch cijfers die aan duidelijkheid niets te wensen overlaten”, stelt Almaci.
Vooruitlopen op Europa
“De Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn deed een brede oproep aan verschillende schakels in de keten en aan alle beleidsverantwoordelijken”, duidt minister Weyts.
“Het belangrijkste advies dat men met deze boodschap wil brengen, is dat bij de bespreking over duurzaamheid en milieugevolgen van de Vlaamse veehouderij het dierenwelzijn niet uit het oog mag worden verloren en dat het mee op de agenda gezet moet worden. En ik denk dat we het daar roerend mee eens zijn.
De Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn loopt daarmee wat vooruit op de voorstellen die de Europese Commissie op tafel zal leggen in het najaar.”
Werkgroepen
Intussen zit de minister niet stil. “Op dit moment hebben we een werkgroep van de raad die werkt rond kalverhouderij en een werkgroep over de preslachtfase van pluimvee. Dat gaat over de fase van het vangen van het pluimvee, het transport, het wachten in het slachthuis tot net voor de intrede in de slachtlijn. Daar is het de bedoeling om de knelpunten te bekijken en om te bekijken welke verbeteringen daar mogelijk zijn”, zegt Weyts.
“Inzake kreupelheid trachten we met Dierenwelzijn Vlaanderen, in samenwerking met UGent, de melkveehouders te sensibiliseren. Wat de kalkoenen betreft, is er een advies uitgebracht met normen voor het houden van de dieren. Daar zijn we momenteel bezig met de concrete regelgeving. Voetzoolbeschadigingen van kalkoenen zullen in het slachthuis gemeten worden en we zullen hier ook maatregelen aan koppelen voor het bedrijf van herkomst. Inzake het couperen van varkensstaarten heb ik de administratie de opdracht gegeven om regelgeving uit te werken”, stelt minister Weyts.
Schaalgrootte
Zowel Sofie Joosen van N-VA als Tinne Rombouts van cd&v vragen om geen automatische link te maken tussen de schaal van een veehouderij en dierenwelzijn. “Ik vind het bijzonder jammer om te moeten vaststellen dat er soms linken worden gelegd tussen de grootte van bedrijven en dierenwelzijn. Het management, hoe wordt omgegaan met stalsystemen en dergelijke, is veel belangrijker.
Soms wordt zelfs aangetoond dat in grote bedrijven extra investeringen mogelijk zijn die dierenwelzijn net ten goede komen. Daarom kan ik enkel toejuichen dat er werkgroepen zijn waar alle partijen samen rond de tafel zitten, om tot haalbare oplossingen te komen, die op het terrein ook invoegbaar zijn”, besluit Tinne Rombouts.
Makkelijker te controleren
Ook voor minister Weyts is er geen verband tussen schaalgrootte in de veehouderij en dierenwelzijn. "In sommige gevallen moet ik erkennen dat een grotere schaal, bijvoorbeeld met betrekking tot controle, het voor dierenwelzijn net iets gemakkelijker maakt, eerder dan dat we heel versnipperd op veel verschillende plaatsen moeten gaan inspecteren.”
