Lammertijd, de mooiste, maar ook de meest stressvolle periode!

Noisette, Gruyère, Rochefort en ook Crème zijn opnieuw de jonge moeders deze maand. Deze dieren maken deel uit van het tiental ooien van de Bergerie des Nuages, een familiebedrijf op mensenmaat gerund door Stéphanie Parent. Deze jonge inwoonster van Braives maakt er geen geheim van: "De lammertijd is de mooiste tijd van het jaar, omdat ons bedrijf dan anders leeft, maar het is ook de meest stressvolle periode.” Om ervoor te zorgen dat alles perfect is om deze nieuwe lammeren te verwelkomen, wordt niets aan het toeval overgelaten.

In de maanden voorafgaand aan dit cruciale moment had de schapenhoudster alles al gepland. Vóór de dekking krijgen de ooien een vitaminekuur en worden ze, indien nodig, ontwormd.

Dan is het de beurt aan de ram Peter om de ring in te gaan. Hij voegt zich bij de ooien in de wei. Terwijl hij zijn werk doet, maakt Stéphanie van de gelegenheid gebruik om alle infrastructuur te reinigen, zodat de stal brandschoon is wanneer het vee terugkeert, rond oktober-november.

In december is het tijd voor echografieën, een moment dat samenvalt met het scheren. "Ik heb er lange tijd over gedaan om dit te kunnen doen, maar het helpt de ooien om zich beter te voelen. Ze krabben zich minder en de lammeren hebben gemakkelijker toegang tot hun uiers.

Voer speelt ook een belangrijke rol. Als de ooien onbeperkt hooi hebben, krijgen ze ook heel wat mineralen en zout binnen. Bovendien is hun rantsoen aangepast aan hun fysiologische fase. Behalve korrels tijdens de melkperiode, eten ze erwten, omdat die veel eiwitten bevatten. Om dit alles goed te laten verteren, krijgen ze 3 keer per dag eten.

"Een dierenarts die ook een voedingsdeskundige is, staat klaar om ervoor te zorgen dat de rantsoenen worden aangepast aan de kwaliteit van het hooi, dat wordt geanalyseerd", legt de kaasmaakster uit. Het is haar doel om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn.

Bovendien worden de ooien op basis van de echografieën gevoederd volgens hun behoeften, afhankelijk van het aantal lammeren dat ze dragen. "Ik pas het voer aan. In de laatste maand van de dracht introduceer ik langzaam eiwit, en ik verhoog de hoeveelheden geleidelijk aan. Om stress in verband met hun voeding te vermijden, krijgen ze hetzelfde voedsel vanaf een maand voor het werpen.”

Het klaarmaken van de aflamhokken

De stal werd dankzij Arsia handig ontworpen. Arsia adviseerde Stéphanie over de ventilatie en de stal is ook aangepast aan de specifieke behoeften van de pasgeboren lammetjes. Met dit in gedachten worden de aflamhokken klaargemaakt 2 weken voordat de lammeren geboren worden. Op deze manier kan elke ooi haar eigen ruimte hebben met haar lammetjes. Stéphanie bereidt ook alle benodigde apparatuur voor, zoals warmtelampen, zoekhandschoenen, ontsmettingsmiddel en een voorraad medicijnen.

Kortom, alles is tot in de puntjes geregeld. Bovendien is de stal uitgerust met camera's, zodat de schapenhoudster kan controleren of alles correct verloopt, "maar over het algemeen worden de lammeren laat in de avond of vroeg in de ochtend geboren”.

Als de lammeren geboren zijn, geeft Stéphanie, die ‘leeft op het ritme van de dieren’, de eerste dosis biest. Deze kostbare vloeistof helpt het lam om zo sterk mogelijk te zijn. "Vervolgens controleer ik automatisch op coccidiose van zodra de lammeren 3 weken oud zijn ," voegt ze eraan toe.

Het Belgische melkschaap: een bedreigd ras

Zelfs als alle voorzorgsmaatregelen nauwgezet worden opgevolgd, krijgen veehouders spijtig genoeg altijd te maken met sterfte. Gemiddeld telt Stéphanie Parent 10% verlies. Toch was dit jaar een vruchtbaarder jaar op de Bergerie des Nuages, omdat er op een twintigtal lammeren slechts 5 mannetjes waren. Deze zullen vetgemest worden vanaf ze tussen de 10 en 15 dagen oud zijn, terwijl hun halfzusjes al na tussen 7 en 10 dagen van hun moeder worden gescheiden.

Zo kan de kaasmaakster beginnen met het melken van deze Belgisch melkooien. Het is een lokaal bedreigd ras, waarvan het bekend is dat het hoog op zijn poten staat. Kenmerkend voor deze dieren is dat ze geen wol hebben op hun buik en staart, vandaar hun bijnaam ‘rattenstaart’.

Een ander belangrijk voordeel is dat het vriendelijke schapen zijn die het niet erg vinden om geaaid te worden. "Er zijn nog ongeveer 1.200 Belgische melkschapen. Ik wilde werken met een authentiek ras. Hun melk is van zeer hoge kwaliteit. Qua hoeveelheid varieert dit van 1,3 tot 1,5 l per ooi per dag, maar het voornaamste voor mij is dat het goed gaat met de dieren. Ik laat ze op natuurlijke wijze produceren."

Ram Peter doet zijn werk heel goed en hij wordt gerekend tot de beste Belgische melkschapen. Toch wil zijn eigenaar dat hij een collega zou hebben, kwestie van niet te vervallen in inteelt...

Een eerste ervaring op de leeftijd van 8 jaar

Terwijl de lammerperiode voorbij is voor de melkschapen, is het in maart weer begonnen met de ooien van het Zwartbles-ras, die Stéphanie Parent op een andere plaats houdt.

Gelukkig kan ze vertrouwen op haar solide ervaring om alles goed te laten verlopen. Stéphanie geraakte in de ban van de schapenhouderij toen ze nog een kind was, een beetje zoals Obelix die in de ketel van de druïde viel. "Het begon allemaal na een voorval toen ik 8 jaar oud was. Mijn vader had altijd al schapen en geiten. Ik hield toen ik jong was al van dieren, en als ik thuiskwam van school ging ik meteen naar de stal toen het lammertijd was. Op een dag zag ik een ooi die moeite had met het werpen van haar lam. Papa was er niet, maar hij begeleidde me via de telefoon. Die dag heb ik voor het eerst geholpen met de geboorte van een lam. Toen is mijn passie voor de schapenhouderij ontstaan.”

De kaasmaakster ging eerst diergeneeskunde studeren, maar bleef de wens koesteren om schapenhouder te worden. Dus besloot ze om agronomie, landbouwbeheer en –techniek te gaan studeren in Ciney. Dit werd gevolgd door een opleiding kaasmaker-affineur bij Ifapme en door cursussen om hoevekazen te maken, aangeboden door Fugea.

Een paar jaar later, in 2017, trok ze haar stoute schoenen aan en begon ze te werken als zelfstandige veehoudster in bijberoep. Haar hoofdactiviteit? Werken in een zuivelwinkel. Met andere woorden: de cirkel is rond.

Stéphanie Parent heeft vandaag haar kinderdroom vervuld, maar ze moet nog een nieuwe uitdaging aangaan: het ontwikkelen van haar bedrijf. "Nu wil ik de ideale plek vinden om me te vestigen en om al mijn dieren samen te brengen. Ik ben dus op zoek naar een boerderij om over te nemen of naar een stuk land om mijn toekomstige boerderij op te bouwen.”

Deborah Toussaint