Hans en Sofie zetten in op genetica voor meer en betere melk van hun koeien

Hans (42) nam het bedrijf over van zijn ouders en is de derde generatie in het bedrijf. Zijn ouders werken nog mee in het melkveebedrijf. Ook Hans’ vrouw Sofie (37) vertegenwoordigt de derde generatie landbouwers in haar familie. Dat hun melkveebedrijf er ondanks die lange traditie zo modern uitziet, heeft een goede reden.

“Toen ik in 2009 in het bedrijf stapte, drongen zich een paar vragen op. Er was een nieuwe vergunning nodig en het bedrijf van mijn ouders zat met 135 melkkoeien midden in het dorp. Dat is geen ideale situatie. Bovendien wou ik de veestapel wat uitbreiden, om er voldoende inkomen uit te kunnen halen voor ons gezin. Een eerste plan was om de melkveestal te verhuizen naar een plek buiten het dorp en om op de oude site in het dorp al het jongvee onder te brengen. Maar toen ik met die plannen naar de gemeente trok, merkte ik al gauw dat dat niet zou lukken”, vertelt Hans.

Volledige nieuwbouw buiten de dorpskern

Hans en Sofie bouwden buiten de dorpskern, naast een grote varkenshouderij, een volledige nieuwbouw. Voor de melkveestal van 73 bij 39 m met 6 rijen ligboxen kregen ze de vergunning in 2019, die voor de jongveestal (57 bij 17 m) en de schuur (36 bij 18 m) volgde een jaar later. “Er komen bij een nieuwbouw veel keuzes op je af. Gaan we met robots melken? Hoeveel robots en van welk merk? Hoe delen we de stallen in? Welke materialen, technieken en automatisering kiezen we? In een aantal gevallen hebben we gekozen voor een bepaalde techniek of een merk met een goede reputatie en in andere gevallen kozen we voor de mensen achter het merk. Kennis en ervaring en bereikbaarheid zijn soms belangrijker dan cijfers”, zeggen Hans en Sofie

Momenteel staan er zowat 170 koeien in de melkstal, die gemolken worden met 3 robots. “Er is nog plaats voor een vierde melkrobot en het aantal koeien aan de melk moet nog groeien naar bijna 200. Daar is zowel in de vergunning als in de stal nog plaats voor”, zeggen Hans en Sofie. De koeien stonden oorspronkelijk in 2 groepen in de stal. “Een groep vaarzen die op het gemak vertrouwd konden worden met de robots en dan een groep met koeien die de melkrobot al goed kennen. Dat werkte hier echter niet. De vaarzen moesten we steeds maar ophalen om gemolken te worden. Later hebben we 1 grote groep gevormd met alle dieren door elkaar en vrij koeverkeer en dat werkt veel beter. Er moeten soms nog koeien opgehaald worden die die dag nog niet naar de robot geweest zijn, maar het zijn er veel minder dan toen we nog met 2 afzonderlijke groepen werkten”, vertelt Hans.

Niet alles ineens, maar stap voor stap

Inzake gezondheid letten Hans en Sofie vooral op mastitis en op vruchtbaarheidsafwijkingen (cystes). Inzake automatisering is er op het bedrijf in Ravels, buiten de melkrobots, nu al plaats voor een mestrobot, een voeraanduwer en een drinkautomaat voor de kalveren. “De andere taken in de stal doen we voorlopig zelf. We zijn met 2 en mijn ouders kunnen nog helpen, dan lukt dat wel en is er geen extern personeel nodig. Financieel moeten we niet alles ineens willen realiseren.”

IJsjes uit de automaat en zonnepanelen

Op de langere termijn zijn er nog wel wat ideeën voor bijkomende investeringen. Het koppel uit Ravels droomt bijvoorbeeld van een softijsautomaat. “Een winkel in de korte keten is misschien niet meteen ons ding, maar we hebben de melk en ons bedrijf is nu gelegen langs een wandel- en fietsroute die van de lente tot de herfst druk gebruikt wordt. Dan zou een ijsautomaat over een paar jaar zeker een goede optie zijn.”

Voorts kreeg Hans al wat aanbiedingen om zonnepanelen op de daken van zijn stallen en schuur te plaatsen. “Die grote dakoppervlakken zijn er en elk melkveebedrijf verbruikt relatief veel energie voor de robots en voor het koelen en bewaren van de melk, Ook zonnepanelen en een batterij lijken dus een logische volgende stap. Eerst hebben we echter nog een belangrijkere investering voor de boeg”, zegt Sofie.

De nieuwe stallen en schuur werden een paar jaar geleden opgetrokken zonder woning. “De fundering voor onze woning werd zopas geplaatst. Die woning is een zware kost, waaraan er voor het bedrijf geen rechtstreeks terugverdieneffect gekoppeld is. Het zal uiteraard veel gemakkelijker zijn als we op het bedrijf kunnen wonen met onze 2 dochters Lenne en Dinthe in plaats van enkele honderden meters verder. En we denken daarbij ook aan de bioveiligheid. Je hebt nog een beter zicht op wie er wanneer op je bedrijf komt als je naast de stallen woont”, zegt Hans.

Inzake genetica volgt Hans de grote lijnen die elke melkveehouder wil uitzetten. “Gezonde dieren die veel en dikke melk produceren, daar streeft toch elke melkveehouder naar? De genetica en wat je ermee kan bereiken voor een melkveebedrijf, dat fascineert mij enorm. Alles op ons bedrijf gebeurt met KI met gesekst sperma. 40% van de kalfjes zijn Holsteinkoeien die op het bedrijf blijven, 60% zijn Belgisch witblauwe die verkocht worden.”

Goed advies is goud waard

Goed advies is altijd welkom voor een melkveehouder. “Toen we voor de nieuwbouw al die keuzes moesten maken, kwamen er heel wat adviseurs en vertegenwoordigers over de vloer, die allemaal hun graantje wilden meepikken. daarbij ging het ene advies al eens in tegen dat van anderen. Het was niet eenvoudig om dan door de bomen het bos nog te zien. Goed advies en bijscholing vinden wij evenwel heel belangrijk. Zowel ik als Sofie hebben op school geen klassieke landbouwopleiding gevolgd. We leerden het vak door mee te werken op de bedrijven van onze ouders en volgden nadien cursussen. Zeker in de wintermaanden proberen wij daarom mee te doen aan opleidingen, praktische demonstraties en netwerkmomenten zoals de nieuwe Dairy Rentability Day in Oudenaarde.”

De meest recente infoavonden die Hans volgde, gingen bijna allemaal over de toekomst van het Turnhouts Vennengebied. “Wij liggen net buiten dat gebied en hebben geen problemen, maar als ik zie wat er gebeurt met de melkveehouders die hun bedrijf in dat gebied hebben, dan breekt mijn hart. Wat ze daar willen bereiken, zal niet lukken door er alle veehouders weg te halen. Degelijke bedrijven waar jonge opvolgers – net als wij - klaarstonden om over te nemen, worden er opgeofferd om onrealistische doelen na te streven”, besluit Hans.

Filip Van der Linden