Bestuursvoorzitter Wageningen Universiteit: versoepel regels Crispr-cas
Bestuursvoozitter Louise Fresco van Wageningen Universiteit pleit in NRC Handelsblad voor het omarmen van de veredelingstechniek Crispr-cas. Volgens haar kunnen met de techniek veel sneller en nauwkeuriger nieuwe rassen van planten en dieren worden ontwikkeld, en met een hogere voedingswaarde, bestand tegen droogte, ziektes,…
Wageningen Universiteit staat steevast in de top 3 van belangrijkste landbouwuniversiteiten wereldwijd. Fresco legt in de krant uit hoe de Amerikaan Norman Borlaug in 1970 de Nobelprijs voor de Vrede ontving als bekroning voor zijn nieuwe, veel opbrengende rassen van tarwe en maïs die de basis vormden voor de Groene Revolutie. Met zijn latere werk aan rijst meegerekend, wordt geschat dat Borlaug een miljard mensen van de honger heeft gered.
Fresco wijst erop dat honger 50 jaar later nog niet verdwenen is en opnieuw centraal staat bij 2 Nobelprijzen tegelijk. De Nobelprijs voor de Vrede werd toegekend aan het Wereldvoedselprogramma van de VN (WFP), dat voedselhulp verstrekt aan miljoenen mensen per jaar. “Wie eenmaal een kind met die wanhopige, doffe ogen en het gebrek aan kracht om te huilen heeft gezien, vergeet dat nooit meer”, zegt Fresco, die in haar loopbaan ook lang topbestuurder was van de Wereldvoedselorganisatie van de VN, de FAO. “Honger heeft desastreuze effecten: gebrekkige hersenontwikkeling, grotere kans op ziektes, en dat in meer dan één generatie.”
Ook de Nobelprijs voor Scheikunde staat dit jaar deels in het teken van voedsel. De ontdekking van genetische precisietechnieken heeft, naast medische, zeer belangrijke toepassingen voor voedsel en landbouw. Fresco legt uit: Crispr-cas is in de basis een afweersysteem van bacteriën tegen virussen dat een moleculair schaartje oplevert om in DNA te knippen.
Technologie en verdienmodellen
“Het zou de droom van Borlaug geweest zijn. Voedselhulp is een noodzakelijke voorwaarde voor stabiliteit in conflictgebieden.” Maar ook: “noodhulp is wat het is: een laatste redmiddel. Uiteindelijk moet honger voorkómen worden, zoals alle lidstaten van de VN hebben afgesproken in hun ‘zero hunger’-doelstelling voor 2030. Alleen de duurzame productie van gezond, veilig en betaalbaar voedsel kan de basis vormen van echte ontwikkeling en blijvende vrede.”
Dus, gaat ze verder, moeten boeren voldoende kunnen produceren én verdienen en moeten stedelijke armen het voedsel kunnen betalen. Ze roept op Borlaug’s op inputs gebaseerde Groene Revolutie, het WFP en ook Crispr-cas kritisch te benaderen. “Zo gaat dat met kennis: pas door zorgvuldige evaluatie van de toepassing leren we.”
Maar ze stelt ook vast dat in de EU Crispr-cas nu de facto onmogelijk is, omdat de techniek, in tegenstelling tot in de rest van de wereld, aan dezelfde strenge toelatingseisen moet voldoen als het genetisch modificeren van organismen. En dat moet volgens haar anders.
