Paarden als schitterende oorlogsschat in Venetië

De vier antieke paarden in de Sint-Marcusbasiliek van Venetië worden bewonderd door zo’n 500.000 bezoekers per jaar. Maar wat maakt deze paarden zo bijzonder behalve hun tot op vandaag ongeëvenaarde schoonheid? Jazeker, hun verleden en meer bepaald hun geschiedenis als oorlogsschat.

Een nobel vierspan

Deze vier sculpturen van ongeveer 900 kilo elk werden vervaardigd uit verguld brons. Het vierspan vervoegde het museum binnenin de Sint-Marcusbasiliek sinds het einde van de jaren ’70.

Over hun exacte leeftijd is weinig geweten, behalve dat op hun verguld brons krassen werden aangebracht in de Oudheid. De reden daarvan was dat ze hun bewonderaars niet mochten verblinden.

De beeldhouwwerken zouden vervaardigd zijn door de Oude Grieken, alvorens in handen te vallen van de Romeinse keizer Constantijn I in de IVe eeuw. Deze Constantijn de Grote gebruikte de paarden als decoratie voor zijn hippodroom in Constantinopel (nu Istanboel).

Na de val van Constantinopel brachten de kruisvaarders de bronzen beelden naar Venetïe.

Vijf eeuwen later worden ze alweer een oorlogsschat en vallen in de handen van niemand minder dan Napoleon Bonaparte die ze in Parijs als opsmuk gebruikte. Na de val van Bonaparte zorgde het Oostenrijks leger ervoor dat ze terug keerden naar Venetië, waar ze tot op vandaag een lust zijn voor menig oog.

Wat de paarden ook al uniek maakt in hun genre is dat ze de geschiedenis overleefd hebben zonder gesmolten te worden. Dit was maar al te dikwijls het lot van metalen sculpturen, die aldus eindigden in wapens en bajonetten voor oorlogsdoeleinden.

Ontroerend en indrukwekkend

Paardenmensen die het museum van de Sint-Marcusbasiliek aandoen, zullen onder de indruk zijn van de zeer ‘levende’ aangezichten van de paarden. Hun blik en neusgaten zorgen voor een ontroerende aanblik die veel bezoekers meezuigt in hun geschiedenis. Het vergulde brons zet hun machtige musculatuur nog meer aan het ‘werk.’ De paarden zijn bovendien twee aan twee opgesteld en hun orenspel is zo deskundig weergegeven dat het echt lijkt.

De bronzen paarden zien er zo levend uit dat tal van bezoekers ze aanspreken. Paardentaal is immers universeel!

PB