Jérôme De Juriew, is loonwerker met trekpaarden en de man is zeker geen onbekende voor het CECT (Comité du cheval de travail). Ook nam hij eerder tijdens de Beurs van Libramont deel aan de wedstrijd voor trekpaarden.
Van trekpaarden en …… muilezels
Deze Champenois – dus geboren en getogen in de streek van de beroemde wijn - was als kind reeds geboeid door paarden.” Eerst werkte ik als arbeider in de landbouw, maar pakweg tien jaar geleden kon ik investeren in paarden en begon ik te werken met mijn trekpaarden.”
Zijn ervaring in de branche kon snel bogen op mond tot mondreclame. “Dus besloot ik alleen op pad te gaan met mijn paarden. Vandaag werk ik voor 7 tot 8 klanten, meestal in de biologische teelt, en sta ik in voor het onderhoud van tien hectare”.
Jérome geeft meer uitleg: “Een paard verkoopt zichzelf! Niet alleen zijn imago is mooi meegenomen, de bodem vaart er eveneens wel bij en het dier kan terecht op plekken waar machines te kort schieten”.
Zijn keuze viel op het Ardens Trekpaard: “Ik ben dus Champenois en dit is ons ras! Niet zelden steek ik de grens over om paarden te zoeken in België. Bij mij is er rotatie want ik werk uitsluitend met jonge paarden. Eens ze het werk correct onder de knie hebben, bied ik ze te koop aan en ga ik opnieuw van start met jonge paarden. Momenteel beschik ik over een klein tiental paarden waarvan de helft met mij aan het werk is.”
Ondertussen is Jérôme ook gestart met zijn eigen fokkerij. “Ik heb een eigen hengst en liet hem enkele merries dekken. De fokproducten ga ik opleiden voor het werk in de wijngaarden en in het span”.
Maar Jérôme werkt eveneens met muilezels omdat ze veel lichter zijn dan trekpaarden. “Op hellend terrein zijn deze dieren rendabeler. Het is ook een feit dat een trekpaard als kolossaal dier sneller vermoeid is”, vernemen we.
De leegte vullen
“In onze streek zijn er een tiental loonwerkers met trekpaarden die wijngaarden bewerken. We hebben elk ons gebied en onze klanten!” Maar zelfs al werkt Jérôme hoofdzakelijk in de wijnbouw, toch is hij op zoek naar bijkomend werk. “In de Champagnestreek werken we seizoensgebonden. Eens het werk eind juli gedaan is, hervatten we halverwege september … maar slechts voor korte tijd! In feite werken we slechts 6 maanden per jaar, er is dus een periode waar ander werk welkom zou zijn. De toeristische trektochten winnen hier ondertussen terrein … Ook denk ik erover na aan de slag te gaan in het bos om de leegte van de winter te overbruggen.”
