Coenegrachts leerde van Demir dat er alleen al in 2018 en 2019 meer dan 800 gevallen van schade door everzwijnen zijn gemeld, zoals Landbouwleven enkele weken geleden schreef. Toch zijn er sinds 2013 slechts 74 aanvragen tot schadevergoeding ingediend.
"Het aantal aanvragen en meldingen staat in schril contrast met elkaar. Boeren maken veel te weinig aanspraak op een schadevergoeding. Logisch ook, als er op 7 jaar tijd geen enkele werd uitbetaald", stelt Coenegrachts aan de kaak. Coenegrachts zoekt de oorzaak bij de ingewikkelde Vlaamse regelgeving.
Boeren moeten volgens de regels aantonen dat ze basismaatregelen hebben genomen om schade te voorkomen, bijvoorbeeld door het plaatsen van een omheining of een elektrisch net. Men moet ook bewijzen dat de schade is veroorzaakt door everzwijnen afkomstig uit een natuurgebied of grondgebied dat wordt beheerd door de Vlaamse overheid of door erkende terreinbeherende verenigingen, waarop geen bijzondere jachtrechten en bestrijdingsrechten werden verworven. Dat blijkt een schier onmogelijke opdracht, aldus het Limburgse parlementslid.
Hij maar ook Boerenbond en ABS bepleiten administratieve vereenvoudiging. Ook laken ze de franchise van 300 euro die een landbouwer die aan de voorwaarden voldoet nog altijd zelf zal moeten betalen.
