2021
De bietentelers hebben weer eens een speciaal jaar achter de rug met veel uitdagingen. Een goede bieten-opkomst werd gevolgd door veel regen, goede onkruidbestrijding, weinig luizendruk. De ziektedruk nam dan weer toe vanaf juli met vooral cercospora-aantasting. Door de vele regens valt de suikerrijkdom van de bieten tegen (het gemiddelde zal maar rond 17% suiker zijn). Toch valt de tonnageopbrengst niet tegen.
De prijs van de bieten is hersteld, maar nog niet voldoende voor de planters en onze suikerfabrikanten.
De verwerkende/industriële gebruikers (‘tweede transformatie’) zijn nog steeds de grote winnaars van het verdwijnen van de quota en van de minimumprijs voor suiker in 2017.
2022
Voor komend jaar hoop ik op een goed teeltjaar, met allereerst een voortzetting van het prijsherstel (dat nu bezig is).
Hopelijk boekt ons Bieteninstituut (met de steun van en samen met de Vlaamse overheid, Vlaio, ILVO…) resultaten in het onderzoek tegen vergelingsziekte. Vooral Europa neemt ons meer en meer middelen af, zonder na te denken of er ook wel alternatieven beschikbaar zijn voor plantenbescherming en onkruidbestrijding.
De suikerindustrie moet haar investeringen kunnen uitwerken: efficiënter worden, meer duurzaam produceren en voldoende opslagcapaciteit hebben om betere commerciële afspraken met hun kopers te kunnen maken.
Nog 2 meer persoonlijke wensen voor het nieuwe jaar:
Ten eerste, dat we eindelijk van corona afraken, zodat we terug ‘echt’, fysiek kunnen vergaderen, en dat we echt in dialoog met onze basis kunnen gaan en kunnen luisteren naar wat echt leeft en onze syndicale oplossingen voorstellen en bijsturen waar nodig.
En, ten tweede, vooral ook dat er terug respect komt in heel onze sector, doorheen de hele keten om te beginnen, zodat we samen een mooie toekomst kunnen bouwen voor onze keten en voor de landbouw in het algemeen!
TD
