“Wij zetten met onze boerenmarkt lokale producten in de kijker”

Wie zin heeft in een namiddag boerenspelen, gecombineerd met allerhande lekkers, moet op zondag 14 mei in Retie zijn. Zo’n 20 lokale landbouwers stellen daar hun korteketenproducten voor. Het doel van de Boerenmarkt is om mensen de kans te geven om lokaal voedsel te proeven en het verhaal achter dat voedsel te leren kennen.

Korte keten in de kijker

“Er zijn veel meer landbouwers die lokaal hun producten verkopen dan de meeste mensen weten”, legt Olivier uit. “Het is ons doel om die mensen in de kijker te zetten. Voor een kleine prijs kan je kennismaken met nieuwe smaken, en kan je het verschil proeven tussen een stuk vlees uit de supermarkt en uit de korte keten. Je kan ook het beste van jezelf geven door met enkele vrienden deel te nemen aan onze Olympische Boerenspelen. Er vallen lekkere prijzen te winnen.

Ook voor de kinderen is animatie voorzien, zoals een zandbak en een springkasteel. En wie graag even geniet van de natuur en het uitzicht op onze runderen kan een ritje met de huifkar maken.”

“Wij organiseren de boerenmarkt in samenwerking met 2 andere landbouwbedrijven die in Retie aan korteketenverkoop doen”, legt An uit. “Dat zijn Nikki en Didier van escargotkwekerij Cornu en Hans, Petra en hun zoon Fons van Melktap Kleinigeitje. De taken zijn mooi verdeeld. De ene doet de boekhouding, de andere maakt afspraken, iemand anders doet de marketing, enzoverder. De Groene Kring van Mol zet haar schouder onder de animatie en boerenspelen.

Omdat het op 14 mei ook Moederdag is, vallen er trouwens leuke prijzen te winnen. De mama’s die de leukste foto’s maken op onze boerenmarkt en die op sociale media posten, winnen een prijs. De hoofdprijs is een barbecuepakket van Puur Local voor 10 personen. Ook de andere marktkramers geven leuke prijzen weg.

Olivier en ik proberen elk jaar wel iets te organiseren om de consument dichter bij onze producten te brengen. We zijn trots op ons product en halen dus alles uit de kast om dat bekend te maken. We gunnen onze collega’s hetzelfde en vandaar dat we kozen voor een leuke samenwerking rond de boerenmarkt. Als we samenwerken, bereiken we nog meer mensen.

Wij proberen zelf ook zo veel mogelijk lokaal te kopen. Zelfs onze kleren kopen we nooit online. Die gaan we halen bij onze eigen klanten”, aldus An.

Opstart hoevewinkel

De meeste landbouwers die hun producten zullen tonen op de boerenmarkt, verkopen hun producten ook in de hoevewinkel van Olivier en An. Puur Local bestaat nu 6 jaar. Het koppel zocht een verbredingsactiviteit voor op hun bedrijf en besliste om hun oude stal om te bouwen tot een hoevewinkel. De winkel bestaat nu 6 jaar en draait goed.

“Toen we plannen hadden om een winkel op te starten, raadden sommigen dat af, maar net daarom wilde ik dat nog liever. Ik zou hun het tegendeel bewijzen, en dat is redelijk goed gelukt”, zegt Olivier.

“We kweken zelf runderen van vooral Franse rassen en verkopen daarvan het vlees. Hier in Retie staan in totaal zo’n 250 runderen, vooral van het ras Blonde d’Aquitaine. We hebben ook enkele stuks van het ras Aubrac. In de Ardennen houdt mijn vader nog zo’n 400 runderen, vooral Salers en Black Agnus, aangevuld met enkele stuks Limousin en Hereford.

We kweken op beide plaatsen op dezelfde manier. Met een trage groei krijg je het beste en het zachtste vlees. Ons vlees heeft een goede textuur en is fijn van draad. De runderen eten bijna enkel wat ze in de weide kunnen vinden, met soms nog extra hooi en maïs. Krachtvoer proberen we zoveel mogelijk te vermijden tot ze slachtrijp zijn.

We vinden het belangrijk dat onze koeien op basis van natuurlijke selectie verbeteren. De rassen die wij houden, zijn oerrassen die niet doorkweekt zijn. Als er eens een koe met een minder goede vleeskwaliteit bij zit, gaat dat vlees naar de groothandel. In onze winkel zal je altijd de beste kwaliteit vinden”, vertelt Olivier.

Keten in eigen handen

“De keten van ons vlees is in handen van onze eigen familie. Ik doe zelf mijn dieren naar het slachthuis, waarna mijn vader en broer het vlees versnijden, verpakken, en terug aan mij bezorgen om het te verkopen. Het vlees van onze dieren gaat ook naar de slagerij van mijn vader, naar restaurants en naar de groothandel.

Doordat we de hele keten zelf in handen hebben, kiezen we zelf welk vlees in onze hoevewinkel terechtkomt. Gelukkig is goed vlees herkennen een specialiteit van onze familie, en zo koop je enkel de beste stukken bij ons.”

Voor zover Olivier het zich kan herinneren, zijn de mannen in zijn familie veehandelaars geweest, net als hijzelf. “Zo’n 3-4 dagen per week ben ik op de baan om vee te verhandelen. De andere dagen werk ik tussen onze eigen dieren.

Met de rassen die wij houden is het mogelijk om niet constant op de boerderij aanwezig te zijn. Zo is hier de laatste 6 jaar geen keizersnede meer gebeurd en we moeten bij slechts 10-15% van de kalvingen helpen. Elk jaar worden ongeveer 80 kalveren geboren, en die blijven dan zo’n 6 maanden bij de moeder op de weide staan. Zo krijgen ze alle afweerstoffen mee, waardoor er weinig ziektes zijn op ons bedrijf. Dat zorgt ook voor een beter dierenwelzijn.”

Voluit voor hoevewinkel gegaan

Om de droom van een eigen hoevewinkel te verwezenlijken nam An ontslag als leerkracht. De winkel is nu helemaal haar ding. Ze wou graag zelfstandige worden en houdt ervan om klanten te ontvangen en om hun eigen, eerlijke producten aan te bieden. “We zijn klein begonnen, maar ondertussen is onze winkel aan uitbreiding toe”, vertelt An. “Het vraagt geduld en inzet om zoiets op te bouwen, maar nu stopt de deurbel niet met rinkelen. Ik denk dat ons uitgebreide assortiment aan producten zeker in de smaak valt. Je kan hier biogroenten, fruit, ijs, vlees en nog veel meer kopen. We hebben een vast cliënteel opgebouwd dat elke week terugkomt, en dat doet deugd. Het is ons gelukt.”

Nikki zet escargots terug op de menukaart

Sinds kort zijn de escargots uit hun winterslaap, en dus gaat het drukste seizoen in Escargotkwekerij Cornu in Retie weer van start. Nikki Van Roy heeft als doel om de delicatesse terug op de kaart te zetten, nadat die in populariteit afnam.

“Vroeger stonden escargots overal op de kaart, samen met kikkerbilletjes, maar dat is vandaag niet meer het geval”, zegt Nikki. “Ik wil het product terug wat meer onder de aandacht brengen. Daarom zal ik op 14 mei ook op de boerenmarkt in Retie staan. Daar zal een traiteur mijn slakken klaarmaken op verschillende wijzen. De meeste mensen kennen escargots in lookboter, maar er zijn nog zoveel andere manieren om ze klaar te maken. Ik sta er ook altijd voor open om mensen rond te leiden op mijn bedrijf.

Ik werk samen met verschillende restaurants, en zij vragen soms om de escargots tijdens het opgroeien een bepaald kruid te laten eten, zodat ze een specifieke smaak krijgen. Ik maak dan in mijn serre een aparte ruimte waar enkel die slakken zitten.

Ik geef heel veel om de gezondheid en kwaliteit van mijn dieren en daarom geef ik ze ook biologisch eten en lever ik ze levend af. Zo kan ik extra trots zijn op mijn werk. Het eindproduct is echter niet biologisch, want de regels daaromtrent zijn veel te streng. Regels opstellen is prima, maar ze moeten ook uitvoerbaar zijn.”

Van stad naar platteland

Nikki zette pas 3 jaar geleden de stap naar de landbouw, toen ze verhuisde van Turnhout naar Retie. Eerst was ze scheikundige en een echt stadsmens. Om met haar escargotkwekerij te starten, volgde ze een starterscursus Landbouw. Daar ontdekte ze hoe weinig ze van de landbouw kende.

“Zo’n 10 jaar geleden bezochten mijn man en ik een escargotkwekerij in Frankrijk, en ik wist meteen dat ik dat ook wou doen. Jammer genoeg lukte dat niet waar we woonden, dus moest ik die droom opbergen, tot we 3 jaar geleden verhuisden naar Retie. We kochten een huis met landbouwgrond en ik besloot om daar escargots te kweken.

Om kennis over de landbouw te vergaren ging ik de starterscursus volgen. Daar kwam ik er snel achter dat ik niet wist hoe moeilijk het is om landbouwer te zijn. De grote kosten, de vele administratie en de afhankelijkheid van het weer waren immens. Ik ging met een heel andere blik naar de landbouw kijken. Nu ben ik trots om die sector mee te mogen vertegenwoordigen”, vertelt Nikki nog.

SN

Melktap Kleinigeitje

Bij Melktap Kleinigeitje in Retie melken Hans Dierckx, Petra Appelen en hun zoon Fons 1.300 geiten. Sinds 2020 verwerken ze ook hun eigen melkproducten. Om die in de kijker te zetten zullen ook zij op 14 mei op de boerenmarkt in Retie staan.

Oorspronkelijk had de familie Dierckx een melkveebedrijf. Ze kregen de geitenmicrobe te pakken nadat ze een paar keer geholpen hadden op het melkgeitenbedrijf van een vriend.

“Voordat we in 2020 begonnen met onze hoeveverkoop, hadden we nog niet echt een naam voor ons bedrijf”, legt Hans uit. “Onze kinderen hebben dan wat gebrainstormd met hun vrienden, waarna de naam Melktap Kleinigeitje uit de bus kwam. De opening was een succes, en ondertussen verkopen we 100-200 l melk per week en daarnaast nog ijs, pudding, rijstpap en kaas. Alles kan 24 op 24 uit onze automaten gehaald worden.

Via de boerenmarkt willen we onze klanten laten zien wie achter ons bedrijf zit. Doordat we werken met automaten werken, komen we immers weinig met hen in contact. Natuurlijk is zo’n evenement ook goed om meer naamsbekendheid te krijgen. Wij kijken er alvast naar uit.”

SN