CRISPR/Cas9 is een afweersysteem van bacteriën tegen virussen. Wanneer een bacterie een virusaanval overleeft, slaat ze virus-DNA op in een soort van bibliotheek (CRISPR) in het eigen DNA. Een enzym, genaamd Cas, vergelijkt inkomend DNA met wat er al in die bibliotheek zit. Vindt het een overeenkomst, dan knipt Cas het vreemde DNA stuk. Wetenschappers kunnen het Casenzym laten zoeken naar het stukje DNA dat ze willen veranderen. Stel dat we het gen kennen dat er in een maïsplant voor zorgt dat die geen zetmeel meer aanmaakt in de korrels wanneer het droog is. In dat geval zorg je ervoor dat Cas het zetmeelgen opspoort. Het enzym geeft er vervolgens een knipje in, en het gen kan worden aangepast. De genetische code is gewijzigd, dus we kunnen letterlijk spreken van genetische modificatie. Waarom gaan veel wetenschappers daar dan tegen in? Het grote verschil is precisie. Met deze nieuwe techniek knip je op een welbepaalde plaats. Dat was niet het geval bij klassieke genetische modificatie. Een ander belangrijk punt is dat er geen groot stuk DNA van een andere soort ingebouwd wordt in het planten-DNA, maar wel kleine wijzigingen.
LV