H obbyfokkers of paardenhouders die ‘best wel eens een veulen willen fokken bij hun merrie’, vinden hengstenklasseringen soms een ver-van-hun-bedshow. Dergelijke rankings vermelden nochtans de best verervende hengsten ter wereld op basis van de prestaties van hun nakomelingen. Dan rijst al snel de vraag: wat moet een hobbypaardenhouder aanvangen met een veulen van een hengst die kampioenen produceert?
Het antwoord is heel eenvoudig: eerst en vooral genieten van de kwaliteit die je op stal hebt staan.
Afstamming kennen
is belangrijk Het is nochtans een geschenk van onschatbare waarde dat dergelijke gegevens worden bijgehouden en verwerkt. Of je nu fokker bent of niet, de afstamming en de genetica van je paard vertellen je heel wat. We mogen nooit uit het oog verliezen dat de verervingskracht niet alleen belangrijk is voor de sport. Bij de vererving van een hengst hoort ook gezondheid, karakter en de wil om te werken. Vertaal als hobbypaardenhouder dit laatste gerust als ‘levenskracht en vechtlust om een ziekte of blessure te overwinnen.’ Veel occasionele fokkers willen gewoon een handelbaar en gezond paard. Ook daarom is het op zoek gaan naar verervingshistoriek belangrijk.
Van boek naar scherm
Pakweg 20 jaar geleden was de fokker aangewezen op de (dure) boeken van Bernd Eylers en op de jaarlijks wisselende uitgaven van de Duitse FN, waar de verervingskracht van de hengsten werd getoetst aan de prestaties van hun nakomelingen. Dat is weliswaar waardevolle informatie, die nochtans niet binnen handbereik ligt van elke Vlaamse fokker.
In Vlaanderen hadden en hebben we het geluk dat we kunnen bogen op de expertise van onze hengstenhouders. Toen werd tijdens de late wintermaanden nog reikhalzend uitgekeken naar de hengstenshows die ze organiseerden. De hengsten waren immers de makers, de merries deden gewoon wat van hen werd verwacht.
Niet zomaar een merrie
De merrie Nikita (v. Jokinal de Bornival v. Almé x Lurano v. Lugano I), de moeder van onder andere de hengst Toulon, was een sprekend voorbeeld van een sterke vererving. Haar vader, Jokinal de Bornival, was niet de grootste in postuur, maar wel een directe zoon van de legendarische Almé Z en een bijzondere springer. Ook aan haar Nederlandse moederlijn was prestatie niet vreemd. Met Heartbreaker bracht Nikita dus het fenomeen Toulon en zijn volle broer Vancouver d’Auvray voort. Met Apache du Forest was dit Rouen (1,60 m), met Heartbreaker-dochter Quina (1,50 m) en met Quincerot van T&L zag Elle est Belle van T&L (zie foto), het daglicht. Quincerot is een zoon van Quite Capitol v. Quidam de Revel x Corrado I).
Dit is slechts een bloemlezing, want de kwalitatieve nakomelingen van Nikita met hengsten van diverse pluimage spreken voor zich. De merrie Nikita heeft een BWP-papier en werd geboren bij Peet Dieleman in Axel. De hengstenhouders Tilleman & Lenaerts koesterden haar bloedlijn en schreven daarmee een uitermate mooi verhaal.
Een gezond en goed paard
is een waardevol bezit De doorsnee kleine paardenhouder kan dit succesverhaal natuurlijk gaan beschouwen als een utopie. Dit klopt dus niet. Het is dankzij het inzicht, ervaring en risicovolle ondernemingen van dergelijke mensen dat ons land kan bogen op wereldwijd gegeerde en gezonde springpaarden.
Dit blijkt eens ter meer uit het feit dat BWP zich – alweer - het beste springpaardenstamboek ter wereld mag noemen, dit jaar dankzij de prestaties van Joyride S (v. Toulon), Katanga van het Dingeshof (v. Cardento 933), Igor van de Wittemoere (v. Cooper van de Heffinck), H&M Indiana (v. Kashmir van Schuttershof), Like a Diamond van het Schaeck (v. Diamant de Semilly) en de onovertroffen King Edward (v. Edward 28). Wie denkt dat al deze paarden uit enorme fokkerijen komen is eraan voor de moeite. Aan de aanparingen ging vast en zeker beraad, overleg en het inwinnen van informatie vooraf.
Klein landje met topfokkers
Je moet er maar even de kaart van Vlaanderen bijnemen en de spreiding bestuderen van de sportpaardenfokkers. Het is moeilijk in woorden te vatten dat zo’n klein territorium wereldtop is. Al deze paarden schoten daar niet zomaar wortel. Neen, deze paarden werden uitermate deskundig gefokt. Ontsproten aan het brein van een grote of middelgrote fokker, een paardenmens die haar of zijn leven toespitst op een passie die investeringen vraagt en vooral veel werk en zorg. Het is een passie waar je geen prijs op kan plakken en die eigenlijk met geen geld te betalen is.
Altijd blijven gaan
voor kwaliteit Ooit ging het gezegde Vlaanderen rond dat ‘fokken gokken was’. In de sportpaardenfokkerij is gokken zelden een goed idee. Tal van middelen zijn vandaag ter beschikking om een goede aanparing in de hand te werken, zoals de bloedlijnen van merries en hengsten bestuderen, jonge paarden aan het werk zien – de winterhengstencompetitie bestaat trouwens nog niet zo heel lang – de Klassieke Cyclus volgen, veulenprijskampen en wedstrijden vrij springen bezoeken…Je kan ook gebruikmaken van waardevolle tools als Hippomundo.be en de resultaten van de wedstrijden online volgen.
We beschikken over tal van middelen die terechte keuzes toelaten. Ze gebruiken is de boodschap. Het is altijd goed om een veulen te fokken voor zichzelf uit een merrie waar je jarenlang van genoot. Kwaliteit is niet alleen belangrijk in de topsport, maar al evenzeer in het leven van elke dag. Bega nooit de fout achter te blijven zonder veulen van een merrie met een goede bloedlijn en dito gezondheid. De leegte en het vooruitzicht ervan zijn ondraaglijk voor een hobbypaardenhouder. En mocht je ooit dienen of wensen te verkopen, dan heb je met bewezen bloedlijnen altijd een beentje voor.
Objectief naar de merrie kijken
Het is dus niet zo dat een hobby-paardenhouder geen oog moet hebben voor bloedlijnen. De studie en de beschikbare gegevens van bloedlijnen laten ook toe om gezonde paarden te fokken. Zelfs al verwacht je niet van een gezelschapspaard dat hij 1,60 m springt, een makkelijk karakter en correct beenwerk zijn altijd een goed fokdoel. De tijd dat men zomaar een merrie liet dekken door een hengst voor wiens charmes men viel, is voorbij. Vandaag wordt – meer dan ooit zelfs – gekeken naar de merrie, die voor minimum 60% het resultaat van de kruising bepaalt. Ga dus niet langer alleen voor wat je kan verbeteren bij de merrie, maar kijk eveneens naar haar kwaliteiten en kies voor een hengst die er nog een schep bovenop doet. Beter één vogel in de hand dan 10 in de lucht!
Landbouwleven wenst jou een heerlijk jaar vol paardenplezier!
Patricia Borgenon
