Europese Holstein Confrontatie: Zwitsers pakken goud op fenomenaal toernooi
Wat een ambiancesfeer, wat een onovertroffen kwaliteit aan mooie Holsteinkoeien en wat een puike organisatie! De door België georganiseerde Europese Holstein Confrontatie was een groot succes. Na een spannende strijd waren het uiteindelijk de Zwitsers die het goud in de landencompetities pakten.

Afgelopen vrijdag en zaterdag werd geschiedenis geschreven in Libramont. Behalve de lage temperatuur zat alles mee. De uitstekende gezamenlijke organisatie van de Beurs van Libramont en vooral AWE hebben zichzelf en bij uitbreiding Wallonië en België op de kaart gezet.
Met Philippe Le Jeune Junior werd beroep gedaan op een professionele speaker uit de jumpingwereld. Hoewel het zijn eerste keer was op een koeienprijskamp, slaagde hij op een verbluffende wijze de landendelegaties op te zwepen en de emoties los te weken wanneer het moment er rijp voor was. Even dreigde blauwtong nog roet in het eten te gooien een paar weken voorafgaand aan dit prestigieus evenement. Maar de meeste landen hadden hun voorzorgen genomen en lieten zich niet verrassen door op voorhand hun geselecteerde dieren te vaccineren.
Showmanship
In de voormiddag van zowel vrijdag als zaterdag mochten de young breeders uit 19 landen vol aan de bak om vooreerst een toegewezen pink te scheren en vervolgens te showen. Volgens leeftijd werden ze in 2 groepen ingedeeld. Chiel Goesten uit Nederland won bij de juniors en Maria Sole Opicci uit Italië bij de seniors. Ieder land vaardigde 2 deelnemers af en als land kon Nederland als beste land de titel meenemen.
Red Holstein
De Zwitser Markus Gerber had de moeilijke taak als jury op te treden. Moeilijk omdat hij niet onderuit kon zijn landgenoten bijna iedere keer op de eerste plaats te zetten. Hij maakte bij zijn landgenoten hiermee zowel vrienden als vijanden. Want de concurrentie zat niet zozeer bij de anderen landen, maar binnenin Zwitserland en dat lag duidelijk erg gevoelig
In een eerste reeks was daar nog geen sprake van toen een zeer uitgebalanceerde Luxemburgse op kop kwam. De middelgrote Snowred (v. Koe Petisso) van Antimonium Holsteins haalde het voor het beste uier van de reeks, Aiko 1445 van Drouner Holsteins uit Nederland.
Vanaf de tweede reeks was het allemaal Zwitserland wat de klok sloeg. De heel melktypische Ptit Coeur Barbalala (v. Blondin Lotus) van Roger Frossard met haar fenomenaal vast uier kwam voor de balansrijke Armani-dochter Nena van Erhard en Marc Junker te staan. In elk kampioenschap kwamen telkens de eerste 2 van iedere reeks terug in de ring en het kampioenschap jonge koeien werd direct geclaimd door de Zwitsers van de tweede reeks.
Bij de seniors waren er ook 2 reeksen en werd de dominantie van Zwitserland gecontinueerd. In een eerste reeks bezetten maar liefst 3 Armani-dochters de eerste plekken. De eerste 2 waren erg aan elkaar gewaagd en het was Plattery Brook van Christian Menoud die het met iets meer openheid , een perfecte speenplaatsing en iets beter beenwerk haalde voor Mattenhof Sayuri van Gobeli Holstein. In een tweede reeks was er de witte, erg diepe Pasteque (v. Mr Savage) van opnieuw Roger Frossard die met de overwinning weg liep. In haar zog liep de grote Gen-I Beq Inaika (v. Detox) van de Franse EARL Lepoint.
In het kampioenschap van de seniors was het duidelijk dat er geen maat stond op Pasteque. Als reservekampioene werd Brook aangeduid. Daarna volgde de aanduiding van de Grand Champion. Naast de Grand Champion en de reserve Grand Champion kreeg ook de derde een eervolle vermelding. Wederom allemaal Zwitserse koeien met achtereenvolgens de terechte Pasteque, Brook en Barbalala.
En wat met de Belgen?
Landengroepen Red Holstein
Einduitslag:
1. Zwitserland
2. Frankrijk
3. Nederland
4. Italië
Zwartbont
Mondiaal niveau
Wat een zijdehuid en een onwaarschijnlijk breed en hoog achteruier met geweldige ophangband en schitterende speenplaatsing had deze. In de derde reeks won de middelgrote maar foutloze Franse Gourmande (v. Jayz) van Gaec du Tombuy. Als men weet dat deze nog nooit eerder iets gewonnen heeft en vorig jaar op de SIA in Parijs slechts tiende liep in haar reeks, kan men wel spreken van een verrassing en laatrijpheid. Haar secondante werd de beroemdste koe van Duitsland, de dertienjarige en veruit de oudste koe op dit evenement, Lady Gaga van Henrik Wille en Friedrich Köster.
Vooraleer ze aantrad was er een echt kippenvelmoment en werd ze geëerd omwille van haar uitzonderlijk palmares. Alle lichten gingen aan en enkel de lichtjes van de smartphones gingen van links naar rechts. De anders zo stoere en welbespraakte Wille kon geen woord meer zeggen en was overmand door emoties.
Het kampioenschap van de seniors was een echt spektakelstuk. Heline sprak net iets meer aan omwille van haar uier en stijl dan Esprit. Daarna kwam de apotheose met de aanduiding van de Grand Champion bij de zwartbonte Holsteins. Het was geen verrassing meer dat dit opnieuw naar Heline ging, met Esprit als Reserve en Honorable Mention naar de jonge kampioene O’Katrysha.
En de andere Belgen?
Bij de vaarzen kwamen in de tweede reeks maar liefst 4 dieren tegelijk in de ring. Chiquitta des Grands Sart van Guy Dumez werd zesde, Liann Ten Ruysschaert van Mazereel werd zevende, Dorline de la Garde-Dieu van Luc Piron werd achtste en Delicieuse des Grands Trix van De L’Herbagère werd negende.
Bij de jonge koeien kwamen de kampioene en de reserve van Agriflanders in dezelfde reeks in actie. Hier wisselden ze van stuivertje met Octane Alana van Van Hoof-Boonen Holsteins LV en Lilac Hilltop Holsteins van Filip Maelfait als negende en tiende in de reeks.
Bij de seniors kon Jeanette de L’Herbagère van de familie Moureaux beslag leggen op een negende plaats. In een andere reeks zagen we op een zesde plek Hay River de l’Espérance van Ludovic Feys en Rémy Colpaert eindigen met in haar kielzog Romana de la Garde-Dieu van Luc Piron.
Landencompetitie Zwartbont Holstein
Einduitslag:
1. Zwitserland
2. Frankrijk
3. Nederland
4. Italië
5. Spanje
6. België
7. Luxemburg
8. Tsjechië
Terug dezelfde 4 zoals bij Red Holstein in de rangschikking met Zwitserland als onbetwiste nummer 1 en met terug Duitsland als grote afwezige, dat vond dat ze geen valabele groep konden formeren. Duitsland kwam met weinig ambitie aan de start maar zal zich moeten herbronnen. Nederland daartegenover heeft zichzelf overtroffen en ze leven in euforie. België heeft gedaan wat het kon en heeft zich erg verdienstelijk gemaakt.
Proficiat
De organisatie verdient alle lof. De ambiance was geweldig en daar konden aanwezige Canadezen alleen maar van dromen. Waar de volgende editie over 3 jaar zal plaats vinden, is nog niet duidelijk. Italië overweegt om zijn kandidatuur te stellen, maar de voorzitter van het Waals Stamboek, Eddy Pussemier droomt om van Libramont het Madison of Toronto van Europa te maken. Voor ons als Belgen niet gelaten.