Voor de Europese Commissie is er sprake van een financieel fiasco. Een belangrijk deel van het poeder is twee jaar oud of zelfs nog ouder, en kan mogelijk alleen nog als veevoer worden verkocht. Bij een recente veiling van oud poeder ging 1.900 ton van de hand voor 1.190 euro per ton. Zelfs vers melkpoeder levert een verlies van honderden euro’s per ton op.
Voor landbouwers hangen de stocks als donkere wolken boven de markt. Zodra grote hoeveelheden worden verkocht, zal de toch al dalende melkprijs nog wat verder wegzakken. Wat eens een reddingsboei was, hangt nu de melkveehouders als een molensteen om de nek. Boerenbond roept de Europese Commissie op om de stocks doordacht en geleidelijk af te bouwen aan marktconforme prijzen.
Weer anderen zien een groot deel van de interventievoorraad en daarmee honderden miljoenen publiek geld letterlijk in vlammen opgaan, of suggereren dat het poeder als voedselhulp naar Afrika kan. Dat laatste wil de handel net zo min als de ngo’s die de Afrikaanse melkveehouderij helpen opbouwen.
Het verbranden van poeder in biomassacentrales lijkt een pr-ramp voor de sector. Het is tijd dat de zuivelindustrie zelf haar verant- woordelijkheid neemt en een voor Commissie, boeren en burgers aanvaardbare oplossing aanbiedt.
De Europese Commissie heeft alvast besloten dat het voorlopig geen melkpoeder meer zal opkopen. Het is wellicht voor iedereen beter als het interventie-instrument definitief verdwijnt. Het is immers vooral uitstel en geen afstel van de pijn.
