Lezersbrief: Voorkomen in plaats van genezen

Vorige week vernam ik dat minister Crevits werk wil maken van een betere mentale weerbaarheid bij de land- en tuinbouwers. Op zich een nobel initiatief, maar mijn inziens is dit eigenlijk genezen in plaats van voorkomen. Het zou toch omgekeerd moeten zijn: wie niet ziek is, moet niet genezen.

Mentale weerbaarheid

Ik verwijs even naar de gebeurtenissen met politie-agenten vorig weekend in Brussel. Toen zij controle deden op het naleven van de coronamaatregelen werden ze aangevallen door ‘tuig’ (sorry een ander woord heb ik er niet voor). De agenten moesten fysieke klappen incasseren, om nog maar te zwijgen van de mentale impact. Het gevolg: enkele dagen werkonbekwaam en werken aan herstel. De schrammen en kneuzingen zullen sneller genezen dan de geestelijke littekens. Hier zal langduriger werk voor nodig zijn.

Mijn visie is heer eenvoudig: laat dit niet gebeuren met agenten, dan moet je ze ook niet oplappen. Wel met onze boeren is het eigenlijk hetzelfde. Fysiek ben ikzelf niet aangevallen, maar ik ondervind wel een enorme mentale druk. Ten eerste zijn er de weersomstandigheden. Hier kan ik eigenlijk nog het beste mee om, al generaties boeren moeten dit. Toegegeven het wordt steeds extremer.

Prijzen van 60 jaar terug

Ten tweede is er de prijsvorming. Produceren aan afzetprijzen van 60 jaar terug, met enkel toegenomen productiekost. De overheid kan hier weinig aan doen zeggen ze. Ik begrijp dat het moeilijk ligt met marktbeïnvloeding en zo. Maar verkopen met verlies mag niet, behalve als het om de boer gaat. Er worden ons alsmaar meer regels opgelegd, zonder dat er iets tegenover staat. Recent besliste minister Weyts om extra dierenartsen in het slachthuis te werk te stellen om het dierenwelzijn te controleren. Heb ik helemaal geen probleem mee, ik ben voor dierenwelzijn. Maar waarom moet de varkenshouder dat weer betalen? Als de minister beslist dat er meer dierenartsen moeten komen, wel dat hij dit ‘extraatje’ dan ook betaald. De prijs dat ik voor mijn varkensvlees krijg, ging niet omhoog, mijn slachtkosten wel!

Respect zoek, controles te over!

Een derde punt dat stevig op mijn mentale gezondheid weegt, dat is het respect voor de boer dat soms ver zoek is, maar bovenal de controles die we krijgen. Begrijp mij niet verkeerd, op zich heb ik niets tegen controles. Een beleid en steunmaatregelen moeten opgevolgd worden, anders heeft dit ook geen zin. Maar de pretentie waarmee sommige controleurs ons erf betreden, is ongezien. Ze wanen zich ‘allesweter en onaantastbaar’. Schoolse kennis hebben ze wel, maar praktijkfeeling wordt hen alsmaar vreemder.

Afgelopen zomer had ik te kampen met milieucontroleurs die bijna woest werden omdat mijn luchtwasser te goed werkte. Zo goed zelfs, dat hij lachgas begon uit te stoten. Vermoedelijk loop ik hierdoor, zo gelukkig rond op mijn erf. Navraag bij de installateur leerde mij dat de extreme temperaturen, 35 °C en meer, aan de basis lagen. Verder bespaar ik u een technische uitleg. De oplossing van de leverancier was om de milieucontroleurs deze winter, als het kouder is, te laten terugkomen. De resultaten zouden dan wel goed zijn. Hiermee moet ik het doen… Probeer dit eens uit te leggen aan bureaucraten.

Vergunningen en toekomst

Een ander punt dat vandaag op de landbouwer weegt, dat is het vergunningenbeleid en het Mestactieplan. Onze vergunningen zijn verlopen voor onze stal versleten is. Probeer dezer dagen maar eens vooruit te geraken met minister Demir. Langs gaan bij boeren en hen vriendelijk te woord staan, lukt nog. Maar een vergunning toekennen amaai dat heeft wat voeten in de aarde. Ik vermoed dat het komt door de inmenging van groene jongens op haar kabinet, maar ik kan dit niet staven.

Dit brengt mij ook bij MAP6: al jaren betalen we als landbouwers de inspanningen die we leveren voor het Mestactieplan. Drie droge zomers op rij doet het stikstofresidu geen goed. Maar met het ontbreken van rioleringen in verschillende delen van het land, is het helemaal dweilen met de kraan open. En de boer, die betaalt ondertussen verder de rekening van het falend beleid.

Snel en kosteloos ingrijpen

De minister kan mijn mentaal welzijn heel snel, goedkoop en direct verbeteren. Ik geef haar het advies om geen praatbarak te organiseren, euh sorry rondetafelgesprek, maar vraag haar om iets te doen aan het beleid van Weyts en Demir. Maar bovenal: doe iets aan de controles!

Nogmaals ik ben niet tegen controles. Wel tegen de wijze hoe het nu verloopt: geheel denigrerend richting de boer! Ik wil veilig voedsel voor mijn medemens produceren én er mijn boterham mee verdienen. Maar het wordt mij onmogelijk gemaakt. Ik word haast aanzien als crimineel omdat ik voedsel wil produceren. Er is zelfs een nieuwe term uitgevonden voor de wijze waarop landbouwers behandeld worden: ‘agrobashing’. Minister, aub: grijp hierop in!

Als Weyts en Demir het echt menen met de boer, dan moet hun beleid bijgestuurd worden! Kan jij als Vlaams minister van Landbouw ons hiermee niet helpen?

Robin H. uit N.