Het motto van Le Sillon Belge was ‘onderwijzen om de landbouwzaak, die nauw verstrengeld is met deze van het land, te dienen’. Het blad kende succes, helaas gooide Wereldoorlog II roet in het eten. Eerst beperkte de Duitse bezetter de hoeveelheid papier die ter beschikking was om te drukken, om vervolgens de publicatie te stoppen tot na het beëindigen van de oorlog. Op bescheiden schaal werd er herbegonnen, maar de publicatie bleef groeien. Dat zette Roger De Marneffe ertoe aan om het initiatief ook in Vlaanderen te proberen. Zo lanceerde hij, tijdens het Salon voor Landbouwmachines in februari 1951 in Brussel, een Vlaamse editie met de naam Landbouwleven. Het doel was hetzelfde als bij Le Sillon Belge, namelijk objectieve artikels die door de journalisten zelfstandig zijn opgesteld, aan de landbouwers ter beschikking te stellen tegen een zeer lage prijs.
Landbouwleven bleef gedurende een vijftal jaar een maandblad, om vanaf 6 oktober 1956 wekelijks te verschijnen.