Opinie: Een verhaal heeft meestal 2 kanten
De voorbije dagen werd een landbouwer beticht van het vernielen van gruttonesten bij het maaien. Het verhaal is echter veel genuanceerder.
Naar aanleiding van het artikel over “Bij een maaibeurt van een landbouwveld in het Turnhouts Vennengebied zijn een tiental gruttonesten vernield. Verschillende vogels zijn daarbij ook doodgegaan. Vogelbescherming Vlaanderen gaat nu proberen te achterhalen wat er precies is gebeurd.” en naar aanleiding van de openbare reactie van Dirk Draulants op zijn Facebookpagina wenst de betrokken landbouwer anoniem zijn verhaal te delen over wat er gebeurd is.
Stressvolle periode
Beste, ik ben de landbouwer wiens gras gemaaid werd in het Turnhouts Vennengebied en waar het voorval met de gruttonesten plaatsvond. Ik zou graag mijn kant van het verhaal willen vertellen.
Op vraag van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) heb ik vorig jaar mijn grasland op een later tijdstip gemaaid om de grutto’s te kunnen laten broeden. In tussentijd is er op vlak van landbouwbeleid heel wat gebeurd: we werden door het slijk gehaald in verband met onze stikstofuitstoot, we verloren onze derogatie omdat de regering niet tijdig rondgeraakte met het nieuwe mestactieplan, we moeten meters vruchtbare grond onbewerkt laten door bufferstroken, enzovoort…
Daarbovenop werd mijn bedrijf veelvuldig door allerlei instanties gekozen voor controles. Het leek wel alsof we er keer op keer uitgeloot werden. De stress die dat geheel met zich meebrengt, kan ik moeilijk uitdrukken in woorden. Het voelt alsof men een afkeer heeft van wat ik wil ondernemen met mijn bedrijf en voor de maatschappij.
Geen afkeer tegen grutto’s
Ook dit jaar werd ik opgebeld door een bedrijfsplanner van de VLM. Na het horen van het woord ‘VLM’, speelde ook langs mijn kant speelde een gevoel van afkeer op. Ik reageerde negatief op de vraag van de VLM. Later werd ik gecontacteerd met de vraag of het perceel betreden mocht worden om op zoek te gaan naar gruttonesten om ze te kunnen verplaatsen. Ik heb geen gevoel van afkeer tegenover de grutto’s dus uiteraard mocht mijn perceel betreden worden om de nesten te verplaatsen.
Op de dag van het voorval zag de loonwerker dat er mensen rondliepen op het betrokken perceel. In samenspraak gaf ik de opdracht om voorrang te geven aan andere percelen zodat die mensen de nodige tijd hadden om de nesten te lokaliseren en verplaatsen. Op het moment dat de chauffeur aan het perceel met gruttonesten wou beginnen, was er niemand meer te bespeuren. Wij dachten dat de operatie afgerond en geslaagd was. Wij konden op dat moment niet vermoeden dat er zich technische problemen voorgedaan hadden en dat de nesten niet gevonden werden. Niemand heeft de aanwezige chauffeur aangesproken.
Samenwerking niet op de helling zetten
Toen ik op de hoogte werd gebracht van de media-aandacht over de mislukte actie en toen ik vernam dat er mij een sanctie boven het hoofd kan hangen, viel ik compleet uit de lucht. Het was een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De reacties die aan mijn adres gestuurd worden op sociale media zijn niet mals. Ik zou u willen oproepen om niet mee te gaan in een gepolariseerd debat en om rekening te houden met de nuance die ik via deze reactie wil toevoegen aan het verhaal. Hier vond een samenwerking plaats tussen landbouw en natuur, die zeer betreurenswaardig verkeerd afliep, maar laat ons die samenwerking niet op de helling zetten.
Zelf probeer ik vooruit te kijken. Naar nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden. Ik heb ook vernomen dat de grutto’s aan een tweede leg zouden beginnen. Laat dat niet verloren gaan.
Met vriendelijke groeten,
