Startpagina Covid 19

Zorgboerderij De Roos:“Zorgen voor zorggasten zoals voor je eigen kinderen.”

Aan landbouw doen, met verbreding én zorg, dat gebeurt bij zorgboerderij De Roos. Ze vangen zorggasten op van verschillende komaf, en bekijken voor elk wat het best bij hen past. Toen door de coronacrisis de zorggasten niet meer konden komen, was het best aanpassen.

Leestijd : 3 min

Zorgboerderij De Roos, dat is duidelijk niet enkel zorgen. Het landbouwbedrijf in Nieuwkerken-Waas is vooral gericht op melkkoeien, maar heeft ook wat vleesvarkens en akkerbouw. Buiten staan automaten waarin de diverse hoeveproducten verkocht worden. Daarnaast staan ze open voor boerderijbezoeken door scholen. Luc D’Hooghe en zijn vrouw Betty baten samen met hun zoon Pieter het bedrijf uit met hart en ziel. “We telen aardappelen voor de automaat, alsook pompoenen, eitjes en ajuinen en blauwe bessen. We verkopen ook aardbeien , maar die zijn van een collega-boer”, vertelt Betty.

Met de zorgboerderij zijn ze gestart nadat een neef een verkeersongeval kreeg. “Die kon door het ongeval de taken op zijn werk niet meer aan. Hij kwam daarom op onze boerderij helpen. Die ging uiteindelijk terug naar zijn oude werk… Het zette ons aan om zelf een zorgboerderij te starten.”

Sinds dan hebben Luc en Betty altijd personen gehad op de boerderij, vooral jongeren die niet goed op school mee konden, schoolmoe zijn of van een tehuis kwamen. Momenteel ontvangen ze 3 zorggasten: iemand die 4 dagen komt, iemand die 1 dag komt, en een meisje dat een halve dag komt. Twee van hen zijn rond de 30 jaar, de ander is bijna 50. En allen komen er al langer dan 4 jaar. Elk van hen heeft een taak op maat. “Alle personen hebben hun eigen kwaliteiten en eigen problemen, dus we moeten elke zorggast anders aanpakken. Sommigen luisteren en doen wat je hen vraagt, bij anderen moet je meer uitleggen wat kan en wat niet. De jongens doen veelal hetzelfde werk. Het meisje komt meer om de diertjes (pony, alpaca, duiven, kippen, konijnen, geitjes) te knuffelen en om wat huishoudelijke taken te doen. Ik moet mijn planning ook wat naar hen richten.”

Boodschap aan mijn zorggasten: "Hou het veilig! We zullen blij zijn als jullie terug zijn. Jullie zullen verschieten van hoeveel kleine dieren er zijn bijgekomen."

Steun van gezin

Luc en Betty hadden zelf 4 kinderen toen ze de zorgboerderij startten. “Dus het hele gezin moest er ook mee akkoord gaan. De zorggasten zitten immers samen met ons aan tafel. We bieden hen die huiselijkheid. We zorgen voor hen, al waren het onze eigen kinderen. Sommige zorggasten kennen dat helemaal niet. Nu de kinderen het huis uit zijn, is het aan mij”, vertelt Betty. “Pieter werkt ook met de zorggasten en kan goed met hen om. Hij heeft er ook het geduld voor.” Omdat door de coronacrisis niemand meer mocht komen, komt al het werk op het drietal terecht. Net in de drukke periode op het veld. Betty’s kinderen kregen door de coronacrisis meer vrije tijd en konden op deze manier gelukkig af en toe bijspringen. “We zijn blij dat onze zorggasten deze week terug kunnen beginnen.”

Zorggasten vervelen zich

Betty zegt de zorggasten te missen tijdens de coronacrisis. “Van de ouders of van henzelf hoor ik dat ze ons ook missen, zich vervelen en ook de dieren missen. Tja, ze kijken wel erg uit naar het leven op de boerderij. Ze vinden er rust en hebben er hun taakjes. Ik hield met hen contact en liet hen ook weten als er diertjes geboren waren, en stuur wat foto’s ook. Met Pasen stuurde ik hen ook een kaartje. Er is er één die ook gewoon zelf belt, als ik te laat ben met bellen”, lacht ze.

De coronacrisis beangstigde Betty wel, en ze beseft dat het leven op de zorgboerderij na de coronacrisis ook wat anders zal zijn. “Ik heb alles voorbereid om handen voldoende te wassen en te ontsmetten. Als de zorggasten zich willen omkleden en willen eten, kan dat in een lokaaltje dat normaal voorzien is voor scholengroepen. Dat neemt niet weg dat als het goed weer is, dat we samen gewoon buiten eten. Op een veilige afstand natuurlijk. Ook de pauzes zullen we buiten laten verlopen. Het zal wennen zijn, maar ik heb er goed oog in. Ik kijk er alvast heel erg naar uit. Ze hebben misschien hun zorgen bij, maar we krijgen er heel veel vriendschap van.”

Marlies Vleugels

Lees ook in Covid 19

Meer artikelen bekijken