Vleesvee

Van zichzelf vindt Patrick Maenhout niet dat hij een ondernemer is. Maar zijn levenswerk De Meerberghoeve in Beernem, wat hij samen met zijn vrouw Gerda en zijn kinderen Jeroen en Charlotte heeft opgebouwd, getuigt van een gezonde dosis lef en doorzettingsvermogen. Thuisslager, vleesveebedrijf, hoeveslagerij- en winkel, barbecues, zalenverhuur... De Meerberghoeve dekt vele ladingen, met passie uitgevoerd.

Op de meeste melkveebedrijven en ook bij een groot aantal vleesveehouderijen, is kunstmatige inseminatie (KI) de gouden standaard. Dit vergt veel meer kennis, werk en benodigdheden dan natuurlijke bevruchting. Dat weegt echter niet op tegen de grote voordelen van KI: de genetica in de stal sneller verbeteren en het risico op seksueel overdraagbare ziekten verlagen. Bovendien is KI goedkoper dan een fokstier houden.

“Al 15 jaar verzorg ik samen met mijn man mestkalveren.” Het zou een zin kunnen zijn die veel landbouwsters kunnen zeggen. De 47-jarige An Kenis van het Loenhoutse Katiman zou dit bijvoorbeeld kunnen zeggen, maar omdat ze energie voor 10 heeft, besliste ze om een extra job erbij te nemen: ze springt bij als huishoudhulp bij 4 klanten.

ILVO heeft met UGent, op vraag van het Departement Landbouw & Visserij, een praktijkgids voor de biologische vleesveehouderij gemaakt. Veehouders krijgen er antwoorden op vragen over onder meer wetgeving, voeders en teelten, rendabiliteit en mogelijke afzetkanalen.

Diarree is één van de meest voorkomende klachten bij jonge kalveren die groeiachterstand en frequent ook sterfte veroorzaakt, met de daaraan gekoppelde economische verliezen. Het vroeg genoeg instellen van een effectieve behandeling die deze verliezen herstelt, is cruciaal om een ernstiger ziekteverloop met grotere economische gevolgen te voorkomen. De veehouder heeft hier zelf veel invloed op.

De Belgische slachtsector heeft na een roerig 2020 een zo mogelijk nog hectischer 2021 achter de rug. De varkensslachterij heeft, soms tegen heug en meug, zeer veel dieren verwerkt. In de rundveesegmenten is minder volume omgegaan, met misschien een uitzondering voor de kalveren. Hieronder een terugblik met accent op de slachterij van varkens en runderen.

Ben Weyts (N-VA), Vlaams minister voor Dierenwelzijn, vindt dat de “laatste veemarkt in Rekkem overbodig is geworden in tijden waar de onlineverkoop piekt”. Dat zei hij in de commissie Dierenwelzijn in het Vlaams parlement.

Tijdens de Vlaamse Fokkerijdag op 10 november kwamen verschillende experten aan het woord over uitdagingen binnen de fokkerij. Een van hen, Roel Meyermans, van de KU Leuven en het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (FWO), gaf wat meer toelichting over de samenhang tussen DNA en schurft, meer bepaald bij Belgisch witblauw.

Het risico bewust blijven spreiden, heel rationeel omgaan met de kostprijzen én de marktgegevens, verder optimaliseren én professionaliseren waar het kan en waar het moet: Peter De Bock (46) boert op de grens van Nederland en België én vervult daarnaast ook een politiek mandaat. “Ik herinner me nog goed de spreuk die bij mijn grootvader hing: ‘Het is geen kunst om boer te worden, maar om boer kunnen te blijven’.”

In deze speciale tijden was het voor de prijskampliefhebbers van Oost-Vlaanderen weer uitkijken naar de provinciale Fokveedag, die na een jaar pauze door corona opnieuw kon doorgaan in Beveren-Waas. Met 100 inschrijvingen voor de provinciale keuring voor zwart- en roodbonte dieren en 65 inschrijvingen voor de regionale keuring van het Belgisch witblauw vee voor de regio Beveren-waas en omliggende gemeente kan de organisatie weer van een geslaagde editie spreken.