Wie heeft ooit die ‘moeilijke’ wetenschappelijke plantennamen bedacht? Is het niet veel eenvoudiger de planten gewoon een Nederlandse naam te geven? Dat klinkt niet alleen bekender, vaak is er ook een link met het uiterlijk van de plant (Suzanne-met-de-mooie-ogen, refereert naar het zwarte hart van de bloem) of ze zijn grappig (hoe-langer-hoe-liever) of prozaïsch (slaapkamergeluk) waardoor we de namen ook makkelijker onthouden. Nadeel aan dergelijke namen is dat ze vaak streekgebonden zijn en dat ze onbruikbaar zijn in het buitenland....
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Al abonnee of geregistreerd?
Log in of Activeer uw abonnement
