Een gelijkaardige situatie zat nog vers in ons hoofd, namelijk de ervaring in 2017. Toen hadden we ook een ongekende droogte in het voorjaar, maar kwam er in de zomer nog tijdig regen, zodat de teelt zich hernam en uiteindelijk in de schuur en bij de verwerker nog voldoende aardappels kwamen.
In deze editie gaat op pagina 10 en 11 onze juridische specialist verder in op de problematiek van de aardappelcontracten. Bij het niet nakomen van een contract, kunnen de ondertekenaars immers voor de rechtbank verschijnen. Dergelijke scenario’s vermijdt liefst iedereen. Net daarom is het belangrijk om op tijd te praten, want het helpt. Een rechtbank moet als laatste redmiddel gezien worden. De kans dat de aardappelteler hier als winnaar uitkomt, achten we niet zo groot.
We kunnen hierop alleen maar zeggen “weet wat je tekent”. Ieder is immers vrij om een contract te ondertekenen. Maar we durven tegelijk de verwerkers oproepen voor enig begrip, dergelijke extreme weersomstandigheden hebben we immers nog niet gekend. Twee partijen die inschikkelijker ten opzichte van elkaar staan, komen er met het oog op de langere termijn vast sterker uit dan twee partijen die in de rechtbank de confrontatie aangaan.
Wie deze dans ontspringt, kan van het moment gebruikmaken om stil te staan bij de mogelijkheden van beregening/drainage om te kunnen boeren met de grillen van de natuur. Vergeet hierbij de kostprijs en praktische haalbaarheid niet. Impulsief investeren leidt niet tot economische duurzaamheid. Nogmaals, praten werkt ...
