Heuchera: van grijze muis tot hippe vogel

Heuchera’s werden niet alleen gewaardeerd om hun kwaliteiten als bodembedekker, ze hadden vaak ook een opvallend fraai loof en een rijke, mooie bloei. In het verleden werd Heuchera zelfs een tijd lang gekweekt omwille van zijn bloemen die het prima deden (en nog steeds doen) als snijbloem. Kortom, een degelijke, klassieke allround tuinplant die in bijna elke tuin terug te vinden was; een vaste plant zoals er 13 zijn in een dozijn.

De moderne hybriden, waarvan er nog ieder jaar nieuwe selecties op de markt komen, combineren alle goede eigenschappen (sterk, doorlevend, weinig eisen stellend, vaak rijk bloeiend…) van de oorspronkelijke planten. Bovendien hebben ze schitterend gekleurd loof in een kleurenpallet gaande van lemongroen naar oranje-karamel over cocacola-bruin tot donkerpurper en bijna zwart. De frisse kleuren maken hen tot ideale planten om borders en schaduwrijke plaatsen in de tuin op te vrolijken. Maar het zijn ook uitstekende, sierlijke terrasplanten die het goed doen in pot. Er is altijd wel een Heuchera met een bladkleur die perfect past bij het seizoen, de kleur van de pot, de kleur van de gevel of zelfs de kleur van het tuinmeubilair. Van een hippe vogel gesproken.

Botanisch

Het plantengeslacht Heuchera maakt deel uit van de familie van de Saxifragaceae (steenbreekfamilie) en telt meer dan 50 soorten (bijna -in strenge winters kan het blad van sommige soorten verdrogen) groenblijvende vaste planten. Van nature komen ze voor in de kuststreken van Noord-Amerika. Het zijn algemeen gesproken laagblijvende, vaste planten met ronde, hartvormige bladeren. Verder hebben ze kleine, enigszins klokvormige bloemetjes die met een vrij groot aantal in trossen bij elkaar staan aan sierlijke stengels; ze sieren de plant van de late lente tot diep in de herfst. De plant vormt dichte pollen waarvan de bladeren via lange stelen direct aan de wortels vastzitten, zogenaamde wortelbladeren.

De planten hebben de neiging om na enkele jaren te gaan verhouten waardoor de bloei afneemt. Daarom is het nodig om Heuchera’s tijdig te verjongen (om de 2 tot 3 jaar), door de planten in de herfst of het vroege voorjaar te scheuren: haal de plant uit de grond of pot en trek de nieuw gevormde scheuten met hun vezelwortels los van de wortelstok. Nadat de grond opnieuw in conditie is gebracht (voeg wat compost toe en maak de grond voldoende diep los // vul de pot met nieuwe potgrond), kunnen deze jonge plantjes opnieuw uitgeplant worden. De oorspronkelijke soorten houden van halfschaduw en vochthoudende gronden.

Soorten

Heuchera americana: Dit plantje wordt 30 tot 50 cm hoog. De lang gesteelde bladeren zijn ofwel volledig groen maar vaak ook bruin gestippeld, gemarmerd of hebben bruine nerven. Het is een sterk groeiende plant met opstaande stengels die net als de bladeren klierachtig behaard zijn. De kleine eerder onopvallende wit-crèmekleurige bloemetjes staan in 10 tot 20 lange trossen aan stengels die tot 1 m hoog kunnen worden. De plant sieren van juni tot augustus.

Heuchera sanguinea: Dit wat fijner plantje wordt slechts 30 cm hoog en heeft een hartvormig, gelobd blad met een groene kleur dat vaak donker gevlekt is. Het plantje wordt vooral gewaardeerd om zijn lange bloei (van mei tot augustus) en zijn vele helderrode, klokvormige bloemetjes aan sierlijke, lange stengels.

Heuchera maxima: Deze forse soort heeft groenrood loof, en is gekenmerkt door zijn grote, gelobde, diep ingesneden bladeren. De plant kan tot 30 cm hoog worden. De kleine witte bloemen verschijnen in mei-juni aan een tot 90 cm lange stengel. Deze soort is bij ons niet volledig winterhard.

Heuchera micrantha: Bij deze soort is voornamelijk de kleur van het loof, groenrood tot purpergroen, zeer opvallend. De bloei (juni-augustus) is minder spectaculair omdat de onopvallende bloemetjes slechts spaarzaam gegroepeerd staan in losse aren op stengels die tot 1 m hoog kunnen worden.

Tuinsoorten

De Heuchera soorten kruisen onderling zeer gemakkelijk en in de handel treft men dan ook geen zuivere soorten meer aan maar hybriden (kruisingen van eerder genoemde soorten, selecties en variëteiten). De oudste hybriden werden voornamelijk geselecteerd voor de bloei (lange bloeiduur, opvallende bloemkleur, rijke bloei, hoge stelen, goede kwaliteiten als snijbloem…). De laatste jaren wordt er vooral geselecteerd op de vaak spectaculaire kleuren en kleurnuances van het loof. Deze hybriden worden op de markt gebracht als Heuchera, gevolgd door een naam die vaak betrekking heeft op de specifieke bloeiwijze of de kleur van het loof. Bijgevoegde foto’s geven een beeld van de fantastische bladkleuren die het resultaat zijn van deze kruisingen.

G.B.