Mulch en bodemverbeteraars in groenteteelt
In het grensoverschrijdende Interregproject ‘Leve(n)de Bodem’ werkten Vlaamse en Zuid-Nederlandse praktijkcentra drie jaar lang samen rond het thema bodemkwaliteit. Het project informeert en sensibiliseert over de noodzaak om onze vruchtbare bodems niet te hypothekeren en over de mogelijkheden om de bodemkwaliteit te versterken. Er werden in het kader van het project talrijke praktijkgerichte proeven aangelegd inzake het bevorderen van de bodemkwaliteit in combinatie met een goede gewasopbrengst, ook in bosui en asperge.
H
In zaaiui vergeleek het PCG in 2018 de toepassing van groencompost met stro, populierenschors en een blanco referentie. De bodembedekkers gaven wel wat nadeel bij de opkomst van het gewas. Dit was vooral het geval bij stro, wat deels wordt toegeschreven aan de matige kwaliteit stro en als gevolg daarvan een slechte spreiding. Daarbij kwam nog vergeling in het object met stro door N-immobilisatie. De groencompost en populierenschors haalden uiteindelijk wel een hogere opbrengst dan het object zonder mulch, wat te danken is aan de beperking van het vochtverlies uit de bodem door de bodembedekking.
Inagro voerde in 2019 een proef uit waarbij veldbonen 20 dagen voor het planten van witte kool als groenbemester werden gezaaid om te dienen als in situ mulch. Hierbij worden volgende voordelen beoogd: stikstoffixatie met nalevering later in het groeiseizoen, aanbreng van extra organische stof, onkruidonderdrukking, waterhuishouding in geval van overmaat aan water. Een eerste proef in 2018 met rode kolen in mulch van veldbonen legde al wat valkuilen bloot waar de proef in 2019 op kon voortbouwen met verbeterpunten inzake zaai- en vernietigingstechniek: het vermijden van stress bij de kolen bij het onderwerken van de veldbonen en het op rijen zaaien van de veldbonen. Zo wordt nagegaan of de slechtere opbrengst en kleinere sortering van de kolen met veldbonen in 2018 een gevolg was van stress en beschadiging of in hoeverre de competitie voor water en minerale stikstof in het droge jaar een rol speelde.
Naast het toedienen van organisch materiaal bestaat ook de mogelijkheid om meer specifieke, commerciële bodemverbeteraars of biostimulantia aan de bodem of het gewas toe te dienen.
In een proef met asperges, opgevolgd door Delphy, werden weinig verschillen tussen de verschillende behandelingen vastgesteld. Naast de producten (bodemverbeteraars en gecoate meststoffen) kreeg het veld ook een stevige basisgift organische stof (200 m3 champost per ha en 50 m3 groencompost per ha, een meter ingewerkt) en een ingewerkte grasmat, die op zich al een goede start gaf aan het gewas. Het systeem met DCM meststoffen geldt als referentie. De gecoate meststoffen hanteren als uitgangspunt dat zij 80 kgN/ha vrijzetten. De andere producten zijn bodemverbeteraars met een stimulans naar het bodemleven toe. Er is dus niet alleen geen grote basisgift N, maar ook een grote spreiding in toegediende hoeveelheid werkzame N tussen de objecten, waardoor de resultaten van deze producten niet onderling vergelijkbaar zijn.
