In de 20e eeuw kende de wetgeving rond gewasbeschermingsmiddelen verschillende veranderingen. Startend in 1978, lag de wetgeving rond de etikettering van de pesticiden op Europees niveau. De beoordeling van de werkzame stoffen en de producten gebeurde toen nog nationaal. “Men sprak toen ook van een negatieve lijst van stoffen, maar die bleef beperkt tot een tiental stoffen.” In 1991 kwam er de eigenlijke doorbraak. “Toen begon de Europese integratie van de risicobeoordeling voor verschillende sectoren, zoals voor de fysicochemie. In 2009 was er dan uiteindelijk de verordening die heel wat in werking heeft doen treden getreden”, vertelt Philippe Castelain.

In 1991 verschoof de beoordeling van de werkzame stoffen naar Europees niveau. De beoordeling van de producten echter bleef nog altijd nationaal. Toen was er sprake van een positieve lijst van werkzame stoffen. Ook in 2009 gebeurde de beoordeling van werkzame stoffen op Europees niveau, maar die werd ondertussen wel strenger. De beoordeling van de producten werd ook strenger, maar bleef op nationaal en zonaal niveau doorgaan. “Die wetgeving gebeurde duidelijk niet in stappen. De inzichten van hoe te evalueren en hoe een risico-evaluatie moest gebeuren evolueerde gradueel in functie van de tijd”, voegt Castelain toe.