Uw stem

Een lezer maakt zich zorgen over de grote onwetendheid van media en burgers over landbouw en over de toenemende polarisering door de ‘groene’ bewegingen.

De hele maand februari loopt een openbaar onderzoek naar de plaatsing van een windturbinepark op grondgebied van de gemeentes Beernem en Oostkamp (West-Vlaanderen). Zes turbines van 200 m tiphoogte worden ingepland in ‘agrarisch gebied’. Twee van de windturbines zouden in het recent erkende natuurreservaat van de Merlebeek terechtkomen, op percelen in eigendom van Natuurpunt vzw. Opvallend in dit dossier is de dubbelzinnige rol van Natuurpunt, dat onder het mom van natuurbescherming grote sommen geld incasseert.

Een lezer reageert op het vergunningenbeleid van minister Demir en op de uitlatingen in de artikelreeks ‘De veefabrieken’ van journalist Ine Renson in ‘De Standaard’.

Een lezer wenst te reageren op het artikel ‘Sociale verhuurkantoren kunnen heel inspirerend werken voor herziening van de pachtwetgeving’ dat in Landbouwleven van 10 december verscheen.

Normaal ben ik niet iemand die reageert op iets wat zich afspeelt in de (sociale) media. Ik laat de dingen aan mij voorbij gaan en denk er het mijne van. Maar is er één onderwerp dat toch in mijn hoofd blijft, met name de terugkeer van de wolf. Ik wil daar even collega-paardenfokker Johan Thijs (in Landbouwleven van 3 december), in bijtreden en schrijven over mijn ervaringen en/of gedachten.

Twee weken geleden schreef boerin Elien Colpaert in een open brief aan Vlaams landbouwminister Hilde Crevits over de pijn die ze voelt steeds als de sector onheus bejegend wordt. Ze weet niet of haar 2 zoontjes straks nog wel boer kunnen worden, als ze dit willen. Crevits besloot om een brief terug te schrijven.

Het gemeenschappelijk Europees landbouwbeleid (GLB) kost tientallen miljarden per jaar. De hervorming ervan ligt deze week ter stemming voor in het Europees Parlement. Tijs Boelens, boer en kernlid bij het Boerenforum en actief binnen haar Europese koepel La Via Campesina is in onderstaande opinietekst duidelijk. “Dit GLB is geschreven door de agro-industrie. Deze droge zomer was er te veel aan ... ik zie de bui al hangen.”

Mijn vader ging vlak na de tweede wereldoorlog als prille twintiger, zoals zoveel boerenzonen in die tijd, wel eens een dag werken als uitzendkracht “avant la lettre”. Zoals dat toen in de Kempen de gewoonte was, bleven de boerenzonen, zelfs als ze niet de intentie hadden om boer te worden, tot hun huwelijk op de ouderlijke boerderij werken.

Er is de laatste tijd veel te doen over de benamingen van producten, voornamelijk van vleesproducten en hun vermeende plantaardige varianten. Wat opvalt is dat veel deelnemers in deze discussie geen vrije sprekers zijn, schrijft Mark Wulfrancke in de hierop volgende opinietekst.

Ik ben 33 jaar en mama van 2 lieve zoontjes, die 2 kleine ventjes zouden later niets liever worden “net zoals papa”. Maar de dag van vandaag... heb ik daar heel grote twijfels bij of dit wel haalbaar zal zijn in België. Door de misleidende of niet volledige informatie die de consument krijgt omtrent de impact van de Landbouw op het milieu.