Opinie: hop naar een veerkrachtig landbouwmodel

Ontvang uw wekelijkse krant Landbouwleven, 24 uur per dag toegang tot de digitale editie en exclusieve voordelen.
Ik abonneer meNa 20 jaar onderhandelen landden vorige week Mercosur (Brazilië-Argentinië-Paraguay-Uruguay) en de Europese Unie met een nooit geziene handelsovereenkomst. CETA, de deal tussen Canada en dezelfde EU, is in vergelijking maar peanuts. Celso Amorin, ex-minister van buitenlandse zaken onder president Lula, merkt op dat het niet toevallig is dat de EU nu plots doorduwt, op het moment dat Brazilië en Argentinië economisch en politiek verzwakt zijn. Zou dat kunnen?
In een opiniebijdrage gaat het hoofd van de Europese landbouwlobby, de Fin Pekka Pesonen, in op de Europese verkiezingen. Zijn centrale boodschap: de EU heeft een sterke landbouw nodig, en andersom.
Deze getuigenis is er een met het dagdagelijkse leven van vele collega’s-boerinnen in het achterhoofd. Zij verdienen het om hun verhaal te brengen, dat hun stem ook aandacht krijgt. Want elke land- en tuinbouwster heeft haar eigen verhaal. Opgegroeid op een landbouwbedrijf, of juist niet en er pas of lang geleden ingestapt.
Vlaams volksvertegenwoordiger Francesco Vanderjeugd roept minister van dierenwelzijn Ben Weyts op om kennis te nemen van de veehouderij, vooralleer de verrijkte kooien te verbieden. In onderstaand opinie-artikel noemt de liberaal Weyts een “een echo van de dierenrechtenverenigingen”.
Wat is waarheid? Daarover lopen de meningen uiteen, want: ieder zijn waarheid, ieder zijn kijk op de wereld. Daar is niets mis mee. Maar wat is dé waarheid? Met die vraag begeven we ons volgens duurzaamheidsmanager Marc Sneyders exclusief op het terrein van wetenschap en feiten, van objectieve en verifieerbare waarnemingen. Om feiten en cijfers correct te interpreteren, is een correcte context volgens zijn betoog cruciaal.
Onterecht legt een deel van de klimaatbetogers de schuld van klimaatopwarming voor een groot deel bij de landbouw, betoogt ABS-voorzitter Hendrik Vandamme. De cijfers die worden genoemd, deugen vaak niet. Als de grootste lasten bij de kleinste vervuiler worden neergelegd, is het klimaat verder van huis.
Geachte burger... Het landbouwrampenfonds is leeg. Vandaag (26 februari) debatteert uw parlement over de privatisering van de terugbetaling van natuurrampen voor landbouwers (m/v). Ze doet dat simpelweg omdat het landbouwrampenfonds na de droogteschade van vorig jaar leeg is. U leest het goed, in tijden van potentiële klimaatchaos zal de private sector morgen uw boeren ondersteunen in de zware taak om te overleven en financieel gezond te blijven.
Circa 450 hectare is voor een prijske verkocht aan Fernand Huts. Had het O.M.C.W Gent zelf gespeculeerd in plaats van te verkopen, dan was die grond elk jaar met minstens 5 % in waarde gestegen. Ten voordele van al die sukkelaars, in hun kartonnen dozen. Winst voor de armen? ‘t zal wel, het is vooral winst voor Huts... en die is verre van arm.