Uw stem

Lezer én veehouder Bruno De Grande uit De Haan schrijft zijn frustratie over de nieuwe stikstofregeling van zich af in een brief naar minister Demir.

De voorbije weken uitten verschillende landbouwers hun bezorgdheid over het stikstofarrest en over de dwingende Europese natuurdoelen. Terecht rijst de vraag of we eigenlijk nog een levendige landbouwsector willen in Vlaanderen?

Een trouwe lezer uit haar kritische mening over de huidige gang van zaken in de landbouwsector. Zij wijst niet naar minister Demir, maar naar de sector zelf.

Zuhal Demir, een 40-jarige ambitieuze politica voor NV-A, werd op 2 oktober 2019, onder de regering Jambon, Vlaams minister voor Justitie en Handhaving, Omgeving, Energie en Toerisme. Voorheen was ze staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Personen met een Beperking, Gelijke kansen, Grootstedenbeleid en Wetenschapsbeleid. Een dame die dus blijkbaar van vele verschillende markten thuis is...

De 17-jarige landbouwerszoon Quinte Jochems maakt zich terecht zorgen over zijn toekomst op het landbouwbedrijf van zijn ouders en nonkel. Hij kroop in zijn pen en rictte zich met een brief naar de ministers Demir en Jambon en alle parlementsleden.

Geregeld zijn er van die gebeurtenissen, verplichtingen of situaties die, wanneer ze zich afzonderlijk voordoen, bij mij de bedenking ontlokken: “Hiervoor ben ik geen boer geworden, maar ach ja, het hoort erbij!” Soms komen een aantal van die dingen echter samen en dan maak ik me behoorlijk boos en vraag ik mij af: “Hebben wij als boer enkel maar plichten en geen rechten?”

Het is een aangename verrassing dat het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) met ‘Soja in 1000 tuinen’ burgers wil betrekken op de bodembiologie!

Maart 2021 coronapandemie en 8 maart 2001 mond- en klauwzeer: is er een verband? Jazeker!

Een lezer maakt zich zorgen over de grote onwetendheid van media en burgers over landbouw en over de toenemende polarisering door de ‘groene’ bewegingen.

De hele maand februari loopt een openbaar onderzoek naar de plaatsing van een windturbinepark op grondgebied van de gemeentes Beernem en Oostkamp (West-Vlaanderen). Zes turbines van 200 m tiphoogte worden ingepland in ‘agrarisch gebied’. Twee van de windturbines zouden in het recent erkende natuurreservaat van de Merlebeek terechtkomen, op percelen in eigendom van Natuurpunt vzw. Opvallend in dit dossier is de dubbelzinnige rol van Natuurpunt, dat onder het mom van natuurbescherming grote sommen geld incasseert.