Edito

Recent kwamen er enkele nieuwsfeitjes uit de biologische sector op ons af. Het is echter geen eenzijdig positief nieuws: de groei hapert, er is werk aan de winkel, visie en doelstellingen ontbreken... Waar knelt nu het schoentje? Aan de vraagzijde, zo blijkt... en dat is dan weer geen nieuws.

Vorige week werd de uiterste inzaaidatum voor vanggewassen verlengd. Het was het zoveelste bewijs dat kalenderlandbouw niet werkt. Voor de groei van een gewas tellen immers niet de kalenderdagen, maar vooral de uren zonneschijn waarvan het kon genieten.

Het eindrapport over de toekomst van de Europese landbouw is klaar. We concluderen eruit dat Europese toppolitici de verzuchtingen van de landbouwers begrijpen en ze willen aanpakken. Het is nog wachten tot ook politici uit de Vlaamse regering mee zijn.

Menig landbouwer buigt zich in deze periode over het vraagstuk welk graanras hij komend najaar moet uitzaaien. Gelijk heeft hij om dit niet onbezonnen te doen. Toch is het welslagen van een teelt meer dan het juiste ras kiezen.

In dezelfde week waarin er bij meer dan 10.000 landbouwers nutriëntenemissierechten (NER) werden geannuleerd – zeg maar ‘afgepakt’ – bezocht formateur Matthias Diependaele (N-VA) onder ruime persaandacht het chemiebedrijf Ineos in de Antwerpse haven. De stem van de NER-gedupeerden blijft echter amper gehoord.

De voorbije jaren wordt de ene na de andere veehouderijsector geconfronteerd met bijna niet te stoppen dierziekten. Ze razen als een lopend vuurtje doorheen de kudde en veroorzaken veel leed bij dier en boer.

Waarom moet de landbouw, met de dierlijke productie als topper, steeds opboksen tegen nonsensverhalen in de algemene media? Artikels die (al dan niet bewust) foutieve informatie de wereld insturen, zijn en blijven een vorm van ‘agrobashing’.

Tijdens de 88ste editie van de Beurs van Libramont liep één dame extra in de kijker. De kersverse Waalse minister van Landbouw en Plattelandsontwikkeling Anne-Catherine Dalcq maakte van dit jaarlijkse landbouwfeest haar persoonlijke ministeriële visitekaartje.

Hoewel we midden juli eindelijk van enkele zomerse dagen kunnen genieten, lijkt het op sommige percelen alsof de kalender in maart bleef hangen. Het zijn zeer ongewone taferelen. Maar... hoe ziet een normaal jaar er nu weer uit?

Wetten formuleren… het kan niet gemakkelijk zijn. Je bepaalt immers hoe de bevolking zich moet gedragen of moet handelen. Dikwijls gaat het ook over andermans geld en eigendommen. Trek je bij die beslissingen dan even de schoenen van de betrokkenen aan? Wat als jouw portefeuille plots 25% lichter wordt?