Edito

Nu de lente eindelijk lijkt los te barsten, duiken langs Vlaamse (veld)wegen opnieuw overal wandelaars en fietsers op. Respect van de burger voor de natuur én voor de boer is daarbij op zijn plaats.

De oorlog in Oekraïne is ruim een jaar na het begin ervan nog steeds medebepalend voor heel wat prijszettingen in de brede landbouw- en voedingssector, van energie tot kunstmest en granen. De situatie op het terrein zit muurvast, ondanks de inzet van steeds meer en steeds zwaardere wapens.

Het is weer die tijd van het jaar... In landbouwmiddens kriebelt het om de veldwerkzaamheden te hernemen. En bij wielerliefhebbers kriebelt het om te supporteren langs Vlaamse wegen – of vanuit hun sofa – voor hun favorieten. Van één ding zijn ze allen verzekerd: ze kunnen genieten van een prachtig boerenlandschap.

Op 15 maart spoelde een ‘groene’ golf over Nederland die nog groter was dan voorspeld. De partij BoerBurgerBeweging – met een groen klavertje als logo – kleurde bij de provinciale verkiezingen de hele kaart groen. En als het regent in Nederland...

De voorbije dagen ondergingen de meeste land- en tuinbouwers een vloedgolf aan gemengde gevoelens. Zien we nu witte rook of zwarte rook? Er blijven vooral veel twijfels én onzekerheden.

Wat een verademing is die Louise Fresco toch in het ingewikkelde stikstofdebat. “Dat hele stikstofverhaal hebben we onszelf aangedaan...” Klare taal van deze Nederlandse ‘eminence grise’ over een crisis die er geen had hoeven te zijn.

Dat de landbouw anders is dan andere sectoren, is voor menig burger nog steeds niet duidelijk. Nu het stikstofdossier meer dan ooit actueel is, komen eindelijk ook stemmen vanuit de buik van de sector in de nationale media. Het kan het (wederzijds) begrip enkel vooruithelpen.

Tovenaars en profeten lijken eerder iets voor de tv-reeks ‘Het verhaal van Vlaanderen’ dan voor een editoriaal in Landbouwleven, maar zij spelen vandaag nog steeds een rol in het debat over klimaat en landbouw.

Half februari, start van het nieuwe bemestingsseizoen... Maar meer dan ooit zijn er tal van vraagtekens bij aanvang van het nieuwe teeltjaar. Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB), het mestactieplan (MAP) en het stikstofakkoord hangen immers nog als een zwaard van Damocles boven de sector.

Duurzaamheid lijkt voor de meeste consumenten nog steeds een ver-van-mijn-bedshow als ze voor het winkelrek staan. De duurzaamheidsinspanningen die ze als burger van boeren en tuinders verwachten, lijken daar immers veel minder belangrijk.