Groenvoorziening

Bij de meeste tuinliefhebbers is een mooie, spectaculaire, liefst langdurige bloei de voornaamste reden voor het aanplanten van sierstruiken. Deze struiken, o.a. Forsythia, Spirea, Magnolia, Lonicera, Deutsia, Hibiscus, zijn bij het brede publiek dan ook het best bekend.

Het spreekwoord is wel niet helemaal correct (mispels worden beurs gegeten en niet rot) maar we kennen het nog wel. In tegenstelling tot de mispelboom, of is het mispelaar, en zijn vruchten, waar we niet echt meer mee vertrouwd zijn en eigenlijk is dat niet zo verwonderlijk. De vruchten zien er wat vreemd uit, hebben een eigenzinnig rijpingsproces en een vreemd, eerder onappetijtelijk kleurtje. Het is niet echt een vrucht die past binnen een strakke marketingstrategie, maar wel eentje met pit en een unieke smaak.

Vorige week gaven we een overzicht van de bomen die geschikt zijn als leveranciers van brandhout uit eigen tuin en ook van hun snoeiwijze. Nu gaan we bekijken hoe we het geoogste (of gekochte) hout het beste kunnen bewaren. En waarschijnlijk heeft u op een koude winteravond zelf ook al gemerkt dat niet alle hout op dezelfde manier brandt en zijn warmte vrijgeeft, met andere woorden niet alle hout is zonder meer geschikt als brandhout.

De houtkachel en zijn brandstof staan al enkele jaren ter discussie. Zonder ons in deze discussie te willen mengen, mogen we toch wel stellen dat het stoken met hout van oudsher deel uitmaakt van het leven op het platteland. Meer nog, dankzij de houtstook ontstonden de knot- en hakbomen (vroeger hakhoutstoven genoemd), die zo kenmerkend zijn voor onze contreien.

Wie voldoende ruimte heeft in de tuin en houdt van een overvloedige oogst aan lekkere en gezonde vruchten, moet de aanplant van een kerselaar of kriekelaar in overweging nemen. Zeker nu deze fruitsoorten ook leverbaar zijn als klein blijvende struikvormen of spilbomen.

Ondanks de zomerprik van vorig weekend, warmteonweders incluis, lijkt de herfst nu toch definitief zijn intrede te maken. De voorspellingen van het KMI luiden vanaf nu “normale temperaturen voor de tijd van het jaar, die op het einde van de week zelfs teruglopen onder het gemiddelde”. En vanaf dan kan het vlug gaan. De kleurrijke blaadjes die de natuur nu nog volop kleuren, vormen dan weldra een dik tapijt van mooi gekleurde bladeren.

Al eens iemand horen vertellen over die lekkere pruimen die ze vroeger in de tuin staan hadden? “Zo van die zoete, kleine witte pruimpjes” of “Van die vuistgrote, blauwe pruimen met geel vruchtvlees” of “Van die groene zoetzure die al in juli rijp waren”. Het assortiment pruimenrassen is inderdaad zeer uitgebreid, gaande van kleine, eetbare, botanische (wilde) soorten tot allerlei kruisingen tussen verschillende groepen pruimen.

Een tuin is pas echt een tuin als er ook enkele bomen groeien. Een fruitboom is dan vaak een goede optie. Ze bloeien niet alleen rijk en opvallend, ze zijn er ook in allerlei groeivormen: van leibomen tot terrasplant en van laagstam tot hoogstam. Een appelboom is vaak de beste keuze, omdat die niet zo kieskeurig is qua bodemeisen en groeiplaats.

Wie volgend jaar mooie dikke lookbollen met goed gevulde teentjes wil oogsten uit de eigen moestuin, kan deze vanaf nu planten in de volle grond. Niet dat de look al meteen spectaculair aan het groeien gaat, maar de winterkou zorgt ervoor dat de knollen uiteindelijk groter worden en men in de zomer een maximale oogst heeft.

De zomer van 2018 wordt legendarisch. Zoals de ‘oudere’ generatie nu, 40 jaar later, nog spreekt van de uitzonderlijke zomer van 1976, zo zal men binnen 40 jaar nog spreken van de zomer van 2018. Ook deze week kregen we als afsluiter nog hoge temperaturen, maar vandaag, 21 september, begin van de herfst, zetten we er onherroepelijk een punt achter.