Opinie

Al sinds de zomer van 2004 maakt CD&V het Vlaamse landbouwbeleid. Het beleid kon niet voorkomen dat te veel landbouwers stoppen en te veel landbouwgrond verloren gaat. De nieuwe afgezant van de partij, Hilde Crevits, maakt net als haar voorgangers de juiste analyse. Hopelijk vindt ze de creativiteit en durf om beleid te maken dat het verschil maakt.

Met de komst van Jumbo wordt het Belgische supermarktlandschap weer een beetje drukker. In het gevecht om een paar procent marge dreigen landbouwers uiteindelijk aan het kortste eind te trekken. Voor hen valt te hopen dat de supermarkten niet in een prijzenoorlog geraken, maar met boeren en verwerkers de

koek groter gaan maken.

De roep om dwingende maatregelen voor het klimaat te nemen, wordt steeds luider. De problematiek is echter te complex voor eenvoudige oplossingen en de wereld minder maakbaar dan we zouden willen. De landbouw verdient de kans en tijd om tot een volwassen antwoord te komen.

De Belgische landbouw verdient het om te worden aangemoedigd, in plaats van ontmoedigd. De Nederlandse acties leggen een probleem bloot dat ook bij ons speelt: de politiek heeft een fundamenteel verkeerde visie op de sector, en boerenbestuurders passen beter op niet te salonfähig te worden, of ze staan ook buitenspel.

Op de Nazomerontmoeting van Boerenbond bleek maar weer dat de boerenorganisatie een bijzonder hechte band heeft met CD&V. Je kunt je afvragen of de historische band voor beide partijen anno 2019 niet beter wat losser wordt. Ze hebben allebei wellicht baat bij een meer onafhankelijk imago.

De gezonde basis voor elke vorm van samenleven is volgens mij respect. Dat geldt zowel in een gezinsrelatie tussen twee partners en eventuele kinderen als in de bredere familie- leef- woon-en werkrelaties. Dat houdt in mijn aanvoelen ook in dat men de levenswijze en het gedachtegoed van anderen beroeps- en bevolkingsgroepen accepteert en respecteert zolang zij dat ook doen in de omgekeerde richting.

Het jaar 2019 is voor de Vlaamse land- en tuinbouw een ‘gemiddeld jaar’, concludeert Boerenbond in haar jaarlijkse analyse van het financiële wel en wee van de sector. Daarbij benadrukt ze terecht dat er grote verschillen zijn tussen en binnen sectoren. De rentabiliteit blijft in veel sectoren onder de maat, en verdient ver

dere politieke opvolging van de nieuwe Vlaamse regering.

Vanuit de overheid worden steeds strengere normen opgelegd voor landbouwproductie en milieu. Dat dwingt de sector tot voortdurende vooruitgang. De hoge snelheid waarmee het bepaalde beleid wordt ingevoerd, duwt echter bedrijven richting de afgrond en hindert innovatie.

Is onze koe het arme schaap of het kind van de rekening nu ze met alle zonden wordt beladen? Zij die dacht dat ze het goed had - haar baasje zorgde voor goede voeding, verzorging, gezondheid en welzijn op zo veel mogelijk vlakken - krijgt bakken kritiek te verwerken.