Opinie

Door in zee te gaan met Mercosur zet de Europese Commissie haar geloofwaardigheid als voorvechter van een meer duurzame landbouw opzij. Van een gebalanceerd verdrag is geen sprake: de landbouw wordt geofferd voor het altaar van de vrijhandel. Aan de democratisch gekozen politici de plicht om de Commissie, in feite een groep van 28 topambtenaren, terug te fluiten.

Na 20 jaar onderhandelen landden vorige week Mercosur (Brazilië-Argentinië-Paraguay-Uruguay) en de Europese Unie met een nooit geziene handelsovereenkomst. CETA, de deal tussen Canada en dezelfde EU, is in vergelijking maar peanuts. Celso Amorin, ex-minister van buitenlandse zaken onder president Lula, merkt op dat het niet toevallig is dat de EU nu plots doorduwt, op het moment dat Brazilië en Argentinië economisch en politiek verzwakt zijn. Zou dat kunnen?

Duurzaamheid wordt vaak verstaan als goed doen voor het milieu. Maar het begint bij voldoende produceren en dat valt gezien de sterke groei van de wereldbevolking nog niet mee. Zo begrepen zijn Europese export en overschotten een deugd, en niks om je voor te schamen.

De vraag naar biologische producten groeit sneller dan het aanbod. Tegelijk heeft de sector nog een beperkt marktaandeel, zijn er steeds meer ‘duurzame’ kapers op de kust en blijft de Vlaamse groei achter bij de Waalse. De biosector zal zich moeten heruit-

vinden om op de langere termijn succes te blijven boeken.

De verkiezingen liggen achter de rug en Vlaanderen wordt niet overspoeld door een groene golf. Tegelijk mag de sector zich zorgen maken dat de partijen die traditioneel het dichtst bij de landbouw staan, fors inleveren. De uitslag noopt tot nadenken over een minder traditionele landbouwlobby.

Maandagmiddag drongen ruim 100 dierenactivisten uit ten minste 10 landen een varkensstal nabij Eindhoven binnen. Ze hielden deze tot laat op de avond bezet en kondigden meer acties aan, mogelijk ook in Waregem. Wat begon met heimelijk filmen om

dierenleed vast te leggen, dreigt te ontsporen tot intimidatie.

Deze getuigenis is er een met het dagdagelijkse leven van vele collega’s-boerinnen in het achterhoofd. Zij verdienen het om hun verhaal te brengen, dat hun stem ook aandacht krijgt. Want elke land- en tuinbouwster heeft haar eigen verhaal. Opgegroeid op een landbouwbedrijf, of juist niet en er pas of lang geleden ingestapt.

Nog tot 12 mei vindt in heel Vlaanderen de ‘Week van de Korte Keten’ plaats. Lokale producenten stellen de deuren van hun bedrijf open voor het grote publiek. Men kan streekmarkten bezoeken, op de boerderij komen proeven van ter plekke gemaakte voeding, workshops volgen of na een lunch tussen de koeien een introductiecursus melken volgen. De korte keten is er één van

echte ondernemers met lef en creativiteit.