Opinie

Deze brief is een noodkreet van de Belgische biologische leghennenhoud(st)ers.

Er blijven waanzinnige verhalen opduiken over stikstof. De Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) haalt het levenswerk van menig boerenfamilie overhoop. Tegelijkertijd strooien de groene jongens (en meisjes) kwistig met kunstmeststoffen – mét stikstof – in natuurzones om er de gewenste begroeiing te krijgen. Begrijpe wie begrijpen kan!

De brandstoffenmarkt vertoont verrassende gelijkenissen met de land- en tuinbouwmarkten. Weliswaar zijn er ook belangrijke verschillen. Ook in de brandstoffensector vergt het immers politieke moed om vastgeroeste systemen aan te passen.

De cichoreitelers maken zich zorgen over de rendabiliteit van hun teelt. Ze kunnen niet rekenen op begrip van hun afnemer.

De landbouwsector zit in zwaar weer. Dat raakt ook lezeres Eleonor. Ze ziet veel gelijkenissen met de textielsector.

Landbouwer, het is tijd om in je pen te kruipen, als je iets wil veranderen. Tot en met 17 juni krijg je de kans om je bezorgdheden te uiten en om adviezen te geven omtrent het ontwerp-PAS én het ontwerp-plan-MER. Doe dit doordacht, het gaat om je toekomst.

België heeft geen langetermijnnoodvoedselplan en dat is gevaarlijk. Mensen panikeren nu hun autoritje dubbel zo duur wordt, wat zal men doen als voedselprijzen maal 4 gaan? Of als er voedselschaarste is? De oplossing ligt in het voedselbos. Zo stelt voedselbosontwerper Louis De Jaeger in dit opiniestuk.

Wat een voorjaar beleven we toch: een stikstofakkoord, hoge kunstmest- en energieprijzen en een droge maand maart. Al was dit laatste een meevaller en kon er zo veel drijfmest (op granen) toegediend worden. De jacht op (goedkope) mest is echt open in 2022.

Dag op dag bijna 5 jaar terug zei landbouwer Philippe Janssens uit Corroy-le-Grand: “Er zou nog eens oorlog moeten komen opdat mensen de landbouw terug gaan waarderen.” We dachten toen dat we nooit meer in zo’n situatie zouden verzeilen.” De realiteit van vandaag geeft aan dat we hier misschien wel in zijn beland.

“De laatste tijd is nog maar eens duidelijk geworden hoe politieke leiders er op basis van ideologische denkbeelden in slagen om een maatschappelijk draagvlak te creëren om hun soms waanzinnige plannen te kunnen verantwoorden door te demoniseren wat in hun ogen verkeerd is”, stelt lezer Marcel Heylen.