Schapen

Het PCKH, het Praktijkcentrum voor Kleine Herkauwers (schaap, geit, hert), organiseert elk najaar voorlichtingsvergaderingen. Omwille van Covid-19 werd dit jaar de traditie echter onderbroken en werd recent een webinar georganiseerd omtrent hittestress. Dit onderwerp werd uitvoerig toegelicht door dr. Bert Driessen, docent aan KU Leuven en onderzoeker gespecialiseerd in dierenwelzijn. De figuur en de foto’s bij dit artikel zijn ook genomen uit zijn presentatie.

Doodgebeten schapen en pony’s, opgejaagde paarden die in prikkeldraad belanden en wandelaars die aangevallen worden. Loslopende honden veroorzaakten het voorbije weekend tal van incidenten in onze natuurgebieden. Natuur en Bos van de Vlaamse overheid kondigt verscherpte controleacties aan.

Schapen worden gehouden voor de vlees-, melk- of wolproductie. In het vorige artikel hebben we de lamsvleesproductie in eigen land, in de EU en in de wereld onder de loep genomen. In deze bijdrage gaan we dieper in op diverse aspecten van wol. Elke schapenhouder heeft al zelf ervaren dat de wolprijzen erg wisselvallig zijn. Hoe dit komt zullen we verder zien.

Als het over schapenhouderij gaat, dan is België een klein broertje in de Europese familie. Gezien de zelfvoorzieningsgraad aan lamsvlees in ons land schommelt tussen 15 en 20%, zou dit theoretisch kunnen betekenen dat schapen houden een lucratieve bezigheid is. Bij tekort verwachten we immers hoge prijzen aan producent. De realiteit is echter minder rooskleurig, omdat we in één groot Europa leven en omdat ook de deur voor import uit het verre buitenland openstaat. Daar willen we het in dit artikel over hebben.

Het ‘schapenjaar’ op een klassiek Vlaams schapenbedrijf loopt van september tot augustus. Dit betekent dat we in augustus de nodige voorbereidingen moeten treffen om het volgende productieseizoen succesvol te laten verlopen.

Op diverse plaatsen werden schapen in beslag genomen en ook illegale slachterijen stilgelegd. De schapen zouden worden geslacht in kader van het Offerfeest.

Deze maand geen technisch artikel voor onze schapenhouders, maar een bezinning over wat elke nacht in ondertussen half Vlaanderen aan het gebeuren is. Ik wil het met name hebben over de wolf/wolven, maar specifiek over alle leed dat deze dieren veroorzaken. Er zijn namelijk de jongste maanden niet alleen schapen of alpaca’s verwond en gedood, maar ook meerdere koeien en er zijn ook paarden aangevallen.

Recent werd voor de sector van de kleine herkauwers een nieuw demonstratie-project goedgekeurd omtrent preventieve gezondheidszorg met als roepnaam: Ziekten van A(bortus) tot Z(woegerziekte). Het project wordt gefinancierd door Vlaanderen en de EU. De looptijd is 2 jaar. In de opstartfase zullen op 3 plaatsen in Vlaanderen discussieavonden omtrent deze problematieken doorgaan in de week van 12 oktober 2020.

In ons artikel van vorige maand hadden we het over graslandbeheer op een schapenbedrijf. Eén van de aspecten betrof het trachten managen van de wormbesmettingen op de weide. In dit artikel gaan we nog dieper in op de wormproblematiek, want nu de ooien met hun lammeren al 2 à 3 maanden op de wei lopen, kan de wormdruk hoog oplopen.

Uit DNA-onderzoek bleek dat de koe in Berlaar wel degelijk aangevallen werd door de wolf. Daarom vraagt Boerenbond aan de overheid dat er maatregelen worden genomen om het samenleven van de wolf met andere dieren en mensen mogelijk te maken. “Ook onze landbouwdieren verdienen bescherming”, aldus voorzitter Sonja De Becker.