Recht

Enkele maanden terug schreven we al over een arrest van het Grondwettelijk Hof dat de opzegmogelijkheden voor de stoppende landbouwer die zijn eigen onroerende goederen verpachtte, duidelijk interpreteerde.

Nu de nieuwjaarsmaand achter de rug is, komt het carnaval met zijn typische stoeten snel dichterbij. Heel dikwijls worden de praalwagens in dergelijke stoeten getrokken door landbouwtractoren. Deze tractoren worden meestal in bruikleen gegeven door een goedhartige landbouwer. Veelal staat de eigenaar van de tractor echter niet stil bij de mogelijke consequenties van zijn goedheid.

Tegen de scheidingslijn staat op de grond van mijn buurman een oude zieke linde. Door de jaren en het dikker worden van de stam, is deze boom gedeeltelijk over de scheidingslijn komen te staan. Een deel van de stam en een groot deel van de kruin bevinden zich dus op en boven mijn eigendom.

In een arrest van het hof van beroep te Gent van 31 maart 2017, dat deze week in het Rechtskundig Weekblad werd gepubliceerd, blijkt nogmaals dat landbouwers er niet zomaar kunnen vanuit gaan dat zij niet als handelaar zullen worden beschouwd.

In een recent arrest van 23 november 2017 heeft het Grondwettelijk Hof een belangrijke interpretatie van art. 9 Pachtwet gegeven. Bij de beantwoording van twee prejudiciële vragen heeft het Grondwettelijk Hof immers geoordeeld dat art. 9 Pachtwet zo moet worden gelezen dat ook een stoppende landbouwer die zijn bedrijf verpacht heeft, later wel nog opzeg kan geven voor het eigen gebruik van bijvoorbeeld zijn kleinkinderen.

In een recent arrest van 9 november 2017 deed het Grondwettelijk Hof nog eens uitspraak over de Wet van 14 juli 1961 tot regeling van het herstel der door grof wild aangerichte schade. Uit het nieuwe arrest van het Grondwettelijk Hof kunnen twee belangrijke zaken worden afgeleid.

Ik kocht ruim een half jaar geleden een nieuwe tractor aan van 130 pk. Sinds de aankoop heeft onze tractor ons al meer frustratie dan gebruiksgemak opgeleverd. Niet minder dan 8 keer dienden wij onze tractor terug binnen te brengen bij onze dealer omdat er steeds weer motorproblemen optraden.

Samen met mijn vader baat ik twee landbouwbedrijven uit. Zowel vader als ikzelf hebben een eigen BTW-nr., maar naar de Mestbank en ALV toe worden wij beschouwd als één landbouwer met één landbouwnummer.

Samen met mijn broer heb ik een aantal percelen akkerland geërfd van onze overleden ouders. Tijdens het leven van mijn ouders hadden zij deze gronden verpacht aan een kinderloze landbouwer.

Kan ik gedwongen worden het landbouwbedrijf aan mijn stiefzoon over te laten? Ik zou immers liefst zelf het bedrijf verder uitbaten en het later overlaten aan onze gemeenschappelijke zoon. Wat staat mij te doen?