Recht

In onze reeks over het nieuwe goederenrecht, dat op 1 september aanstaande in werking treedt, belichten we in dit artikel het recht op erfpacht. Tot op vandaag wordt de erfpacht geregeld door de wet van 10 januari 1824 over het recht van erfpacht.

Op 1 september 2021 treedt het nieuwe goederenrecht in werking. De wet van 4 februari 2020 voert immers een ‘Boek 3. Goederen’ in het nieuwe Burgerlijk Wetboek in. Hiermee heeft de wetgever heel wat wetgeving in verband met roerende en onroerende goederen samengebracht en gemoderniseerd. Heel wat van deze bepalingen zijn van belang voor de landbouwpraktijk. Daarom staan we er de komende weken uitvoerig bij stil.

Ik sta op het punt een perceel akkerland aan te kopen waaronder een gasleiding van Fluxys loopt. In het ontwerp van verkoopsovereenkomst wijst de verkoper erop dat ik voldoende ben ingelicht dat er een ondergrondse gasleiding onder het perceel loopt. Ik vraag mij af wat de consequenties van deze erfdienstbaarheid zijn, ook naar waarde van het onroerend goed toe.

Sinds afgelopen weekend domineert de ministeriële instructie van minister van Omgeving Zuhal Demir de gesprekken in de ruime landbouwsector (lees ook p. 6). Wij proberen de consequenties van deze omzendbrief uit te leggen, maar stuiten op heel wat onduidelijkheden.

Ik ben een akkerbouwer in bijberoep en ontving van mijn verpachter een opzeg voor eigen gebruik ten voordele van zijn dochter. De dochter van mijn verpachter is evenwel geen landbouwer en heeft ook geen landbouwschool gevolgd. Bovendien stel ik mij de vraag welke landbouwactiviteit zij zal ontwikkelen gezien de veeleisende job die ze heeft. Is dergelijke opzeg wel wettelijk en hoe moet ik daarop reageren?

Een ongeziene coalitie van boeren, natuurbeschermers, architecten en stedenbouwkundigen verzet zich tegen de plannen voor de Vlaamse betonstop. In De Standaard van 29 maart 2021 staat een open brief van hen.

Ik verneem dat één van de percelen die ik pacht, zal worden verkocht. Ik heb het perceel in kwestie echter al jaren terug geruild met een collega-landbouwer, zodat we beiden grotere percelen kunnen bewerken. Wat zijn de gevolgen van een eventuele verkoop op deze ruil? En wie krijgt het voorkooprecht?

Vanuit de lokale besturen vangen wij op dat hun ambtenaren regelmatig geconfronteerd worden met wandelaars die zich beklagen over de afsluitingen van landbouwers. Vooral wandelaars met honden zouden vragen stellen over de elektrische weideafsluitingen. Nu de wandelpaden in ons land het afgelopen jaar veel intensiever gebruikt werden, groeit de noodzaak om de regels stipt te respecteren.

Wij zijn een echtpaar van 70 en 73 jaar oud. Wij hebben één zoon, waarmee wij al meer dan 20 jaar geen enkel contact meer hebben. Onze kleinkinderen hebben we zelfs nooit ontmoet. Nu wij stilaan ouder worden, maken wij ons zorgen over de toekomst. Momenteel zijn we beiden nog gezond en helder van geest, maar ooit zal het misschien anders zijn. Wij willen in geen geval dat onze zoon later onze zaken zou regelen of wij bij hem zouden moeten gaan inwonen. Kunnen wij dit vermijden?

Bij ons in de gemeente werd een ruilverkaveling doorgevoerd. Na de uitvoering van deze ruilverkaveling werden de ruilverkavelingswegen en de beken bij ministerieel besluit als ‘openbaar domein’ overgedragen aan de gemeenten. Naast onze eigendom loopt de Bleukveldbeek, die van de tweede categorie zou zijn. Klopt dit? Wie moet er instaan voor het beheer en wat houdt dit allemaal in? Wat moeten wij als zogenaamde aangelanden doen of tolereren?