Edito

Begin volgende week richten de landbouworganisaties van het Agrofront en de zuivelindustrie vertegenwoordigd in BCZ een brancheorganisatie op. De sector reageert daarmee op een overheid die zich op verschillende beleidsniveaus terugtrekt, en op het toenemende belang van een goed functionerende zuivelketen.

VLOG, weidegang en andere initiatieven voor alternatieve melkstromen, bieden melkerijen de kans om zich te onderscheiden. Wie te lang wacht, loopt achter de feiten aan.

Het is hoopgevend dat de supermarkt van de laagsteprijsgarantie landbouwers een contract aanbiedt voor 5 jaar. Natuurlijk is de deal beperkt in omvang en valt op de geboden prijs best wat af te dingen, maar de richting - een partnership gericht op de lange termijn - is alvast goed.

Albert Heijn en Jumbo dreigen een oer-Hollands fenomeen te importeren: de supermarktoorlog. De consument kan zich verheugen op lagere prijzen, terwijl de duimschroeven voor leveranciers verder worden aangedraaid. Op de langere termijn is de tactiek van de mastodonten van de distributie voor niemand goed.

België is te klein om de wereld te voeden en het klimaat in toom te houden. Tegelijk is België een ideale broedplaats voor nieuwe producten, nieuwe technologie en nieuwe methodes die het mogelijk maken om meer en beter voedsel te produceren tegen minder milieuschade. Of dat met ‘megastallen’ gebeurt, is irrelevant.

Joke Schauvliege bereikte best wat als landbouwminister, maar laat ook enkele grote dossiers achter. Voor de landbouw valt te hopen dat een serie grote, onafgewerkte dossiers met spoed en verstand worden opgepakt door haar opvolger en de nieuwe legislatuur. In het algemeen mogen we hopen dat in het debat over het klimaat

meer op de bal en minder op de man gespeeld wordt.

Kinderen komen op straat om de regering te dwingen een samenhangend klimaatbeleid uit te schrijven. Minister van Landbouw en Natuur, Joke Schauvliege, wijst naar de maatschappij, die meer moed en draagvlak voor het klimaat moet tonen. Wie blijft in gebreke? De politiek, of de samenleving? Intussen bloeden de landbouwers: ze kunnen niets goed doen, maar betalen het gelag van zowel klimaatactivisten als klimaatzondaars.

Vorige week trokken vele duizenden scholieren naar Brussel om te betogen voor een ambitieuzer klimaatbeleid. Het idealisme is aanstekelijk en hun zorgen over de gevolgen van klimaatopwarming zijn waarschijnlijk terecht. We moeten echter niet vergeten dat groene oplossingen ook betaalbaar moeten blijven, en een positie

ve benadering van de wetenschap vergen.

Een chaotische Brexit dreigt nu de Britse politiek het oneens lijkt te blijven over de vertrekvoorwaarden. Voor de landbouw is het belangrijk dat de politiek de ernst van de zaak erkent, en noodmaatregelen treft. Het spijtige vertrek van de Britten uit de EU kan ook als les dienen voor populistische politici die gemakkelijk willen scoren door naar het Schuman-plein te verwijzen.

Op de Agriflanders-beurs viert de landbouw en dan vooral de veeteelt haar veelzijdigheid en kracht. Aan de zijlijn worden nieuwe wetenschappelijke inzichten gedeeld en discussies gevoerd over hoe de markt het best te benaderen. Dat laatste is broodnodig, want de Vlaamse regering besloot de pelsdierhouderij en het dwangvoederen te verbieden.